درسگفتار (حضوری، آنلاین و آفلاین)
خوانش هستی و زمان؛
۲- «در جهان بودن، مسأله این است»
به‌هدایت احسان پویافر
روزهای دوشنبه ۱۸ تا ۲۰ ( ۵ جلسه)
شروع دوره: ۲۲ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴
پرسش از هستیْ پرسش بنیادین و مرکزی هایدگر است و در راه این پرسش شیوه‌های بودن یا نبودن آدمی نیز نشان داده می‌شود، زیرا هستی و دازاین متعلق به یکدیگرند، دازاین اساسا روشن‌گاه هستی، نگهبان-شبان هستی است و این نگهبانیِ هستیْ پاسداشت و مراقبت از آزادی خود آدمی نیز هست؛ شبانِ هستی بودنْ مجال می‌دهد که آدمی در یک تعین مشخص متصلب نشود. از سویی تاریخ تعین‌های هستْی تاریخ تعین و واقع‌بودگی آدمی نیز هست، وقوف و ساخت‌گشایی از همین تعین‌های تاریخ هستی سبب می‌شود آدمی در پرتاب‌شدگی‌اش طرح‌انداری کند یعنی در نسبتی زمانی (گذشته، حال و آینده) خود را بروز دهد.
آدمی با نسبت‌مندی و پروامندی براساس حیث زمانی هستی مناسباتش با جهان-هستی را در پرتاب‌شدگی‌اش همواره به شیوه‌ای برعهده می‌گیرد. این برعهده گرفتن خود سبب می‌شود طرح‌افکنی آدمی شیوه‌ای از آن خودش داشته باشد. چنین مواجهه‌ای گونه‌ای از آنِ خود بودن به معنای تفردی منزوی نیست بلکه در جهانی مشترک (در زیست جهان مشترک یا به عبارت درست‌تر در در-جهان-بودن) رخ می‌دهد و به اطوار یا تقدیر تاریخی هستی متکی است. از این حیث تاریخ سوبژکتیو، تاریخ تئولوژی، تاریخ تکنیک و هوش مصنوعی، تاریخ روح، تاریخ اراده و سایر تعین‌های هستی بخشی از تاریخ هستی است که تعین‌ساز آدمی نیز هست؛ تعین‌هایی که به نحو اراده‌گرایانه نمی‌توان از آن گریخت بلکه با فهم حیث زمانی هستی می‌توان به شیوه آری-نه‌گویی از متافیزیکی شدن آن پردهبرداری کرد تا ذاتِ مجال‌دادگیِ هستی و آزادی آدمی گشوده نگه داشته شود.
در هر حال هایدگر با کتاب هستی و زمان با تحلیل اگزیستانسیال آدمی می‌خواهد راهی هموار کند و نشان دهد که آدمی همواره خود را در جهانی می‌یابد، به عبارتی او در-جهان-بودن است. چنین فهمی از آدمی با تلقی آدمی همچون سوژه یا هر امر در خودی که جهان و نسبت گرفتن با آن را به مثابه ابژه‌ای که برابرایستایش هست متفاوت می‌کند. این فهم واقعی یا پدیدارین از آدمی او را نسبت به تاریخ‌مندی و زمان‌مندی هوشیار می‌کند و از نگاه ماهیت‌گرا دور. آدمی اساسا در- جهان- هست؛ او درگیر و دل‌مشغول با چیزهای جهان و درگیر آدم‌ها، خودش و چیزها است؛ او سوژه‌ای تنها نیست که با جهان از سر شناخت بدوا وارد شود؛ او با در- جهان-بودنش به سوی چیزها می‌رود و متافیزیکِ هر دوران نیز اگر از حیث تاریخی دیده شود تاریخ بروز هستی است، تاریخی که (Wesung) باشندگی هستی و زمان را قابل فهم می‌کند و آدمی را در نسبت با هستی آماده برای رخدادی از سرآغاز دیگر می‌کند. فهم این راه با پرسش از هستی ممکن می‌شود.
براین اساس در این دوره تلاش داریم بند نه تا بیست و هفتم «هستی و زمان» را خوانش و شرح دهیم؛
جلسه‌ی اول: مروری بر مقدمه‌ی کتاب( هشت بند اول) و شرح وظیفه‌ی یک تحلیل بنیادینِ تمهیدی از دازاین.
جلسه‌ی دوم: در-جهان- بودن به مثابه قوام بنیادین دازاین.
جلسه‌ی سوم: جهانیت جهان (ارجاع و نشانه-درگیری و دلالت‌مندی).
جلسه‌ی چهارم: حیث‌پیرامونی جهان‌پیرامونی، مکان‌مندی و دازاین.
جلسه‌ی پنجم: در-جهان-بودن به‌مثابه هم‌بودی، خودْ بودن و هم‌گنان.
احسان پويافر، فارغ‌التحصیلِ کارشناسی حقوق و زبان و ادبيات آلمانی و دکتری فلسفه‌ی تربيت است. او تز دکترايش را درباره‌ی «پديدارشناسی تربيت بر مبنای بازخوانی مفاهيم حال وهوای (اشتيمونگ) بنيادين و پروا نزد هايدگر» نوشته است. عمده تحقيقات او در حوزه‌ی پديدارشناسی و از نقطه عزيمت‌هاي هايدگر -البته نه لزوما خود هايدگر- است، او اينك در حال پژوهش درباره‌ی نسبت راديكاليسمِ بنيادينِ ماركس و هايدگر به مثابه يك امكان بنيادين است. از او مقالاتی در نشريات مختلف به چاپ رسيده است. همچنين از او ترجمه‌ی کتاب «سوژه و دازاين» از فردريش ويلهلم فون هرمان (آخرين دستيار مارتين هايدگر) از آلمانی به فارسی ترجمه و چاپ شده است. اکنون علاوه بر تدريس و پژوهش در حوزه‌ها‌ی پديدارشناسی و فلسفه با موضوعات پيش‌گفته، ترجمه‌ی مقالاتی از جلد ۹ مجموعه آثار گادامر با عنوان «زیبایی‌شناسی و شاعرانگی» و نيز ترجمه کتابی با عنوان «تاريخ فرهنگی آب» از اوته گوتسونی را در دست انجام و اتمام دارد.
لطفا در صورت تمایل به شرکت در این دوره، از طریق یکی از راه‌های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
شماره‌ی تماس و واتس اپ: ۰۹۳۸۱۳۶۰۶۹۴
۰۲۱-۸۸۸۹۱۸۴۳
سایت: www.bidar.school
ایمیل: [email protected]
تلگرام: hottg.com/bidarschool
اینستاگرام: bidar.school
کانال یوتیوب:Bidar School
آدرس: مدرسه‌ی بیدار، خیابان نجات الهی، کوچه‌ی نوید، پلاک ۴، طبقه‌ی همکف شرقی
@bidarschool
@bidarcourses
>>Click here to continue<<