مهدی پارسا، متولد ۱۳۵۸، استاد سابق فلسفه در دانشگاه علامه طباطبایی و مترجم و پژوهشگر حوزه‌ی فلسفه است. او دانش‌آموخته‌ی دکتری فلسفه از دانشگاه علامه‌طباطبایی، و دکتری فلسفه از دانشگاه بُنِ آلمان است. از او تاکنون آثار و ترجمه‌های متعددی از جمله، ژاک دریدا؛ ایده‌آلیست یا واقع‌گرا؟ (تیموتی مونی و کوین مولیگن)، درآمدی بر ژاک دریدا (سایمون گلندینینگ)، بخش اول درباره‌ی گراماتولوژی (ژاک دریدا)، اسطوره‌شناسی سفید (ژاک دریدا)(با همکاری حسام دهقانی)، فلسفه‌ی نقادی کانت (ژیل دلوز)، استعاره و پارادایم‌های ترجمه (پل ریکور)، مبانی نشانه‌شناسی (دانیل چندلر)، پساساختارگرایی (کاترین بلزی)، ایده‌ی دانشگاه (کارل یاسپرس) (با همکاری مهرداد پارسا) به زبان فارسی منتشر شده است.
محمدجواد سیدی فارغ‌التحصیل کارشناسی ادبیات انگلیسی از دانشگاه فردوسی مشهد، و کارشناسی ارشد فلسفه از دانشگاه علامه‌ی طباطبایی است. او در ۱۳۹۵ از رساله‌ی دکترایش تحت عنوان «نیچه در تفاسیر هایدگر و دلوز: خاستگاه‌ها و مقصدها» در دانشگاه علامه‌ی طباطبایی دفاع کرده، از آن زمان تاکنون مشغول ترجمه و تدریس فلسفه‌ی معاصر بوده، و بر فلسفه‌ی معاصر اروپایی، بالاخص فلسفه‌ی معاصر فرانسوی و آلمانی متمرکز است. بخشی از مطالعات او معطوف به آثار متفکرانی چون فوکو، دلوز و آگامبن است و اندیشه‌ی آنها را در نسبت با انقلاب هستی‌شناختی هایدگر و همچنین بازگشت به اسپینوزا پس از دهه‌ی شصت میلادی مورد بررسی قرار می‌دهد. او در همین مسیر درسگفتارهای فوکو در کولژ دو فرانس و همچنین کتاب نابهنجاری وحشی اثر آنتونیو نگری را ترجمه کرده است. این آثار از سویی در پیوند با هستی‌شناسی‌های تفاوت مخصوصا نزد هایدگر و دلوز هستند و از سوی دیگر جنبه‌ی سیاسی این فلسفه‌ها را برجسته می‌کنند. سیدی در سال‌های اخیر بر فلسفه‌های پسادلوزی از بدیو و ژیژک تا ماتریالیسم نظری معاصر تمرکز داشته است.
فؤاد حبیبی استادیار گروه جامعه‌شناسی دانشگاه کردستان، نویسنده و مترجم است. از او مقالات و جستارهای فلسفی و انتقادی بسیاری در کتاب‌ها و نشریات گوناگون چاپ شده است. از تألیفات او کتاب علیه ایدئولوژی‌های پایان در سال ۱۳۹۲ به انتشار درآمده که در آن به فیلم‌های آخرزمانی و کاپیتالیسم فاجعه می‌پردازد. از ترجمه‌های او ماکیاولی و ما ( لوئی آلتوسر)؛ اسپینوزا و سیاست (اتی‌ین بالیبار)، اسپینوزا و ما (آنتونیو نگری)، ثروت مشترک؛ اسمبلی (آنتونیو نگری و مایکل هارت)، دموکراسی علیه دولت: مارکس و لحظه‌ی ماکیاولین (میگل ابنسور)، فلسفه برای مبارزان (آلن بدیو) و بسیاری آثار دیگر را می‌توان نام برد. دغدغه‌ی اصلی او طی سال‌های اخیر فهم و تحلیل علل برآمدن جنبش‌های فاشیستی معاصر، بنیادها و ریشه‌های ظهور نئوفاشیسم، و چگونگی مقابله با این جریانات، بر اساس نظریه‌های دلوز و گتاری و همچنین آرای آنتونیو نگری است.
@bidarschool
@bidarcourses
>>Click here to continue<<