شاید وقتی دیگر
که چه شود؟
و یا من چکنم؟
می گویند قرار است هر کس چیزی به جهان #اضافه کند که بدون او ممکن نمیشده است!
نمیدانم آن چیز چه باید باشد؟
اصلا مگر #میلیاردها انسان که در #زندگی غرقند، جز #گذران عمر چه با سختی و چه در لذت، چه #افزونه ای برای جهان دارند؟
و مگر #اکثریت رنج کشان عالم می توانند به آن اندیشه کنند جز گذر از #رنجی بنام #زندگیشان؟
و آیا این #انتخاب آنها بوده است؟
و در بعد این دنیا، در نتیجه اعمال اینجا، باز باید رنج بکشند؟
مگر همگی #محصول دی ان ای، ژنتیک، میراث تاریخی، شرایط زمان و زمین تولد، خانواده و جامعه تربیتی شان نیستند؟
و مگر هر #انتخاب، باز در همین پروسه شکل نمی گیرد؟
پس چرا هر کس که می خواهد #راه_حلی بدهد بر اساس #زندگی و یا #محصول_زندگی پیامبران، فیلسوفان، عارفان و بعض دیگر که #اقلیتی بیش نیستند #نسخه می پیچد؟
پس واقعا آیا قرار است هر کس چیزی به این جهان بیفزاید؟
و آیا به همین دلیل نیست که بسیاری فقط گفته اند:
#مرنج و #مرنجان
بله،
و #نرنجیدن را می توان با کنترل و #تربیت_ذهن تمرین کرد حتی در هر سختی و دردی
و #نرنجاندن را نیز می توان با #گذشت و بخشیدن تمرین کرد حتی با همه سختیهایش
و #تجربه زیسته من می گوید برای #تحقق آن دو، باید دست از #تفسیرهای متوهمانه از #خوشبختی، شادی، موفقیت، پیشرفت و .. کشید و از #آرزوهایی که بر اساس آن تفسیرها شکل #انتظار از زندگی، عالم و خدا گرفته اند دور شد.
#باقی را بگذاریم برای هر آنچه در این گذران عمر #حادث می شود.
محمد صالحی ۹/۳/۱۴۰۴
https://hottg.com/beshnofekrkon/2829
>>Click here to continue<<