آدمی که عشق را میپذیرد به مسافری میماند. شاید در قایقی، در شب، در دریاچهای پهناور. به هر طرف که نگاه کنی هیچی به جز آب آرامِ سیاه نیست.
امّا عاشق کسی بودن یعنی پرواز کردن، یعنی خودت از روی زمین پرواز کنی. آنقدر بالا میروی که میتوانی همهچیز را ببینی. حتی اگر از آن ارتفاع جور دیگری به نظر بیاید، حتی اگر دگرگون نشان بدهد، حتی اگر آنچه روی زمین مهم به نظر میآمده به کلی دگرگون شود و بیاهمیت بنماید. از این گذشته، همیشه میتوانی از قایق پیاده شوی و به خشکی بروی، امّا از آن ارتفاع فقط میتوانی سقوط کنی.
📕 عشق اول من
✍🏽 #ایوان_کلیما
>>Click here to continue<<