استان اردبیل
✍ عیسی پاشاپور
این خطه ی بهشتی، استان اردبیل است
خاکش عجین به عشق و آبش ز سلسبیل است
از سرحد مغان تا گلدشت های خلخال
هر قطعه همچو الماس یا مثل اندبیل است
توحید را موذن، تسبیح را منادی
آفاق را سراج و آحاد را سبیل است
از غیرت باباخان، باقی است مرحمت ها
هر مرد این قبیله، جمله از آن قبیل است
داعیه دار عزت، اسطوره ای چو دایی
پرورده است و عالَم، داند که بی بدیل است
شهد عسل تراود از دشت و کوهسارش
هر میوه را درخت و هر بهر را نخیل است
بنگر به قامتش در آیینه ی شورابیل
بی منت مشاطه، هر جلوه اش جمیل است
مرد و زنش اصالت، از هفت پشت دارند
فرعی ندارد این خاک، آورده اش اصیل است
رحل اقامت افکند در دشت و کوه، عشایر
صد کاروان باغرو سوی ارس رحیل است
ای دل بناز بر این استان سرفرازان
شیخ صفی، موذن، بر فخر ما دلیل است
(شیدا) اگر زیاد است بین جماعت شعر
این شاعر مغانی، شیدای اردبیل است
@ardabilmajazi
>>Click here to continue<<