استوریهای ناصر نامنی تحت عنوان «دانش سیاسی» بسیار مفید است. پیشنهاد می‌کنم بخوانید:

https://www.instagram.com/s/aGlnaGxpZ2h0OjE4MDEyNDU2NTM4NDI3Mjk0/story_media_id=2938284225057871168&igshid=YmMyMTA2M2Y

ماهیت شعارهای انقلاب "زن،زندگی،آزادی" و چرایی رادیکال بودن آنها
بخشی از گفتگوی ایسنا با مصطفی مهرآیین

(...) مهرآیین با ابراز تاسف از تک‌صدا شدن حکومت از مقطعی به بعد می‌افزاید: وقتی حکومت را تک‌صدا می‌کنید، بخصوص بعد از دوره احمدی‌نژاد و بویژه پس از جنبش 88 که حکومت به سمت بستن فضای سیاسی و تک‌صدایی و تک‌گروهی کردن رفت که این حرکت در انتخابات آقای رییسی به اوج خود رسید و همه نامزدهای دیگر را رد صلاحیت و کاری کردند تا رییس جمهوری و نمایندگان مجلس هم از یک گروه خاص باشند. در چنین وضعیتی، وقتی قدرت حاکمه تک‌صدا می‌شود، طرف مقابلش هم تک‌صدا خواهد شد. و اینجاست که ادبیات طرف اول، تعیین‌کننده ادبیات و گفتار طرف دوم است. وقتی شما طرف مقابلت را خس و خاشاک، مگس، لجن، بی‌ارزش و ... خواندی او هم به تو فحاشی می‌کند و دیگر عجیب نیست که حتی دانشجو هم ناسزا می‌گوید. بنابراین جهت‌گیری‌های گفتمان‌های سیاسی در وضعیت‌های شورش یا انقلاب تحت تاثیر قدرت حاکم شکل می‌گیرد و اوست که دستورالعمل اینها را تعیین می‌کند. وقتی معترضان را ساکت کنیم و اغتشاش‌گر بنامیم، دیگر نباید توقع ادبیات فرهیخته‌ای از آن سو داشته باشیم. این دیالوگ از قدرت حاکم شروع می‌شود و در جامعه هم نمادها و نشانه‌های خود را پیدا می‌کند.
او یادآوری می‌کند: هر چقدر قدرت حاکمه در سرکوب رادیکال شود، این طرف هم در شورش رادیکال‌تر خواهد شد. هرچه قدرت حاکمه، کلمات رادیکال‌تری در بی‌اعتنایی به معترضان به کار ببرد، آنان هم در بی‌اعتنایی کردن به قدرت، رادیکال‌تر می‌شوند. پس این چیز عجیبی نیست و اتفاقی معمولی است.

او در پاسخ به این پرسش که ادبیات شعارهای این دوره در قیاس با دوره‌های گذشته غیرمنتظره می‌نمود، می‌گوید: اتفاقا غیرمنتظره نیست. یادمان باشد در جنبش دانشجویی سال 78 جامعه هنوز متکثر است و عمده کاری که حکومت می‌کند، بستن فضای مطبوعات، محدود کردن فضای سیاسی و از کار انداختن احزاب است. بنابراین آن زمان خواست جنبش دانشجویی، آزادی مطبوعات و تاکید بیشتر بر واژه آزادی است. در جنبش 88 هم هنوز کشور متکثر است چون در آن مقطع اجازه دادند امثال میرحسین موسوی و مهدی کروبی نامزد انتخابات شوند و حتی زمزمه‌هایی از نامزدی آقای خاتمی هم مطرح بود و اجازه دادند جریان تقابلی بین جریان اصولگرای افراطی و جبهه پایداری از یک طرف و از طرف دیگر جبهه اصلاح‌طلب شکل بگیرد. به همین دلیل وقتی بحث تخلف در انتخابات پیش آمد، شعارها به این سمت رفت که «رای من کو؟» یا « رای مرا پس بده» و ... البته بعد از درگیری، شعارها رادیکال‌تر شد.
مهر آیین می‌افزاید: جنبش‌های سال‌های 96 و 98 هم بیشتر در پی گرانی بنزین و برآمده از بی‌اعتنایی به وضعیت اقتصادی و رفاهی و فقر مردم بود، به همین دلیل شعارهایی هم نسبت به این وضعیت سر داده شد. آن زمان هم بی‌اعتنایی‌هایی صورت گرفت و فضا به سمت رادیکال شدن رفت به طوری که مردم آرزوی بازگشت رضا شاه را کردند. با این توصیف‌ها، تئوری گفتمان همه این اتفاقات را توضیح می‌دهد.

او با تشریح وضعیت اجتماعی فعلی خاطرنشان می‌کند: الان جامعه به جایی رسیده که گفتمان حکومت را به گونه‌ای می‌بیند که هیچ اصلاحی در آن ممکن نیست. یعنی در این فضا دیگر نمی‌توان از اصلاحات و دعوت حکومت به اصلاحات سخن گفت. زیرا حکومت نشان داده یکدست و یکپارچه است و کوتاه هم نمی‌آید. با این وصف، الان هر گونه شعار، زبان، سخنرانی، دیالوگ یا ایده‌ای که بخواهد به حکومت توصیه، تجویز یا نصیحتی کند، از نگاه جامعه ارتجاعی و غیرقابل قبول است چون حکومت نشان داده اصلاح‌پذیر نیست. بنابراین اصولا شعارها به سمت و سوی انقلاب و برچیدگی رژیم رفته چون خود رژیم در گفتگوها، سخرانی‌ها و خطبه‌های نماز جمعه‌اش نشان داده اصلاح‌پذیر نیست. امثال علم‌الهدی، جنتی، طائب و ... همه نشان دادند ما اصلاح‌پذیر نیسیتم و جامعه هم می‌گوید در این صورت ما هم از تو گذر می‌کنیم. وقتی فضا رادیکال می‌شود، شعارهای مخالفان هم رادیکال می‌شود و وضعیت، انقلابی‌تر خواهد شد. از یک سو کار قدرت حاکمه به جایی رسیده که دانش‌آموز می‌کشد و در مقابل، معترضان هم رادیکال‌تر می‌شوند. بنابراین در روزهای آینده درگیری‌ها شدیدتر خواهد شد و خطر جنگ داخلی وجود دارد.

گفتگوی کامل با مهرآیین استاد دانشگاه و نظریه‌پرداز سیاسی و فرهنگی را اینجا بخوانید
https://hottg.com/mostafamehraeen/1299

به نام خدای رنگین‌کمان

کیان عزیزم، پسر خوب
ببخشید این نامه با کمی تاخیر به دستت می‌رسد. کاردستیت با چوب بستنی را دیدم. چقدر خوب درست کرده بودی. آفرین! می‌خواستم یک قایق مثل مال تو برای پسر کوچکم درست کنم ولی بلد نبودم. گشتم و این ویدیو را پیدا کردم. توی آن نشان می‌دهد که چطور با چند تکه یونولیت می‌توانی قایقت را بهتر کنی تا بیشتر راه برود! البته قایق تو خیلی خیلی قشنگتر از مال این ویدیو است.

فقط باید برویم توی یک دریاچه یا استخری جایی آن را امتحان کنیم ببینیم تا کجا می‌رود. قایق تو خیلی بزرگ است و آن مجمع برایش کوچک است. رفتم روی نقشه تا برایت یک حوض بزرگ پیدا کنم. من تا بحال به خوزستان نرفتم و آن جا را بلد نیستم. توی اینترنت دیدم که نزدیک شهر شما جاهای دیدنی زیادی هست. چه حیف شد که استخر سرپوشیده ایذه تعطیل است. توی هوای گرم ایذه حتما آب بازی خیلی می‌چسبد. کاش چند سال پیش که گفته بودند یک و نیم میلیارد تومان پول لازم دارد تا تعمیرش کنند دولت آن را درست می‌کرد و حالا می‌توانستیم برویم و قایقت را آنجا امتحان کنیم. کیان تو تا چند بلدی بخوانی؟ شاید بدانی که یک میلیارد خیلی پول زیادی است و گفتند فعلا منتظر استخر نباشید.

توی نقشه دیدم که توی شهر شما پارک کم است. مثلا یکی بود اسمش پارک لاله بود که حدود ۱۰ ۱۵ تا درخت داشت. یک مدرسه راهنمایی هم بود به اسم مدرس که جلویش یک زمین خاکی بود. شاید حیاط مدرسه بود. شنیدم که شهر شما ۳۴ تا مدرسه کانکسی و چادری دارد. حتما دوستان و همشهری‌های تو برایشان خیلی سخت است که توی چادر درس بخوانند. تو وقتی بزرگ شدی شاید مهندس بشوی و برای بچه‌های روستاهای ایذه مدرسه بسازی. چقدر خوب می‌شود مگه نه؟ آها پیدا کردم. پارک شهرداری که امسال دورش دیوار کشیدند و اسمش الان پارک بانوان است. آنجا یک زمین بازی کودکان هم دارد. ولی نمی‌دانم تو را راه می‌دهند یا نه چون تو پسر بزرگی شده‌ای و شاید نتوانی با مامانت بروی آنجا.

حالا بیشتر دلم برای بچه‌های ایذه می‌سوزد که خیلی کم جایی برای بازی دارند. ببخشید دستم خیس بود چند قطره آب ریخت روی کاغذ. اینها همه‌اش تقصیر ما بزرگترهاست که هر چه می‌شود فقط نگاه می‌کنیم یا فوقش از آن جوک درست می‌کنیم و می‌خندیم. ولی این که خنده ندارد. پس کیان کجا قایقش را امتحان کند؟ چطور برای جشنواره جابر ابن حیان آماده بشود؟

آها! فکر کنم پیدا کردم. پارک بهاران چطور است؟ آنجا روی نقشه انگار چیزی شبیه به حوض دارد. یا... بگذار ببینم... پشت سالن ورزشی سپاه هم یک استخر رو باز هست. کاش آب داشته باشد. اگر نداشت هم می‌رویم تالاب میانگران بیخ گوش ایذه! ولی یادت باشد باید قایقت را نخ ببندیم چون اگر خیلی دور برود دیگر دستمان به آن نمی‌رسد! باید مراقب باشیم. یهو نیفتیم توی آب!

مراقب خودت باش
علی نورانی

اولین وبینار آنلاین کاریابی و اشتغال در ژاپن. لینک: https://news-platformirannihon.blogspot.com/2023/01/workinjapan.html?

پلتفرم ایران - نیهون (پین) برگزار می‌کند.

وبینار آنلاین کاریابی و اشتغال در ژاپن

هرساله در ژاپن، تعداد کثیری از دانشجویان مقاطع مختلف در سال‌های پایانی تحصیل، خود را برای ورود به شرکت‌های ژاپنی آماده می‌کنند. جزییات این روند ممکن است برای بسیاری ناآشنا باشد. گروه پلتفرم ایران - نیهون (به اختصار پین) با هدف کمک به دانشجویان و افرادی که قصد ورود به بازار کار ژاپن را دارند، وبینار زیر را برگزار می‌کند. امید است این وبینار بتواند حداقل بخش اندکی از سوالات و دغدغه‌های عزیزان شرکت‌کننده را پاسخ دهد.

در صورت تمایل، از لینک ثبت‌نام انتهای این پیام استفاده کرده و ثبت نام نمایید.
-----------------------------------------------------
کلیات وبینار:
روز برگزاری وبینار: شنبه ۲۵ فوریه
ساعت برگزاری وبینار: ۱۹:۳۰ تا ۲۱:۳۰ به وقت محلی ژاپن به مدت دو ساعت
نحوه برگزاری وبینار: آنلاین از طریق نرم افزار زوم
-----------------------------------------------------
جزییات بیشتر مربوط به وبینار را از این لینک بخوانید.

https://news-platformirannihon.blogspot.com/2023/01/workinjapan.html

برای ثبت نام مستقیم در این وبینار از این لینک استفاده کنید.

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSckOABKJsgG2YGvadN0c-YR9OrRvtICiALCRWZ0OYD0JWLOrQ/viewform?gxid=-8203366

در ژاپن دوستی دارم که شرکتشان کار مقاوم‌سازی ساختمان در برابر زلزله انجام می‌دهد. امروز می‌گفت ما حدود هفت سال در ترکیه دفتر داشتیم، نقشه کامل زمین‌زلزله استانبول را تهیه کردیم و تلاش کردیم به مشتریان بقبولانیم که مثل ژاپن ساختمانهایشان را محکم‌سازی کنند. هفت سال تنها ضرر دادیم ولی نتوانستیم حتی یک ین محصولی در ترکیه بفروشیم. هر چه به ترک‌ها می‌گفتیم بیایید با تکنولوژی ژاپنی ساختمان‌هایتان را مقاوم کنیم پوزخند تحویل می‌دادند. شاید فکر کنیم که این همه جای دنیا عادی است چون زلزله خبر نمی‌کند و روحشان هم از چنین حادثه‌ای خبر نداشته وگرنه مقاوم‌سازی را جدی‌تر می‌گرفتند. اما مردم ترکیه (مثل مردم ایران) خوب می‌دانند که کشورشان روی گسل‌های فعال قرار دارد و زلزله‌خیز بودن آن منطقه روشن بوده است. همین دو دهه پیش، در سال ۱۹۹۹ دو زلزله قدرتمند در نزدیکی استانبول بیش از ۱۸ هزار کشته بر جا گذاشت.

اردوغان در مجموع ۲۰ سال در ترکیه بر مسند قدرت بوده است. او با وعده‌ی نمایندگی اکثریت مسلمان به قدرت رسید. حزب او -- حزب عدالت و توسعه -- شراب‌خواری و بی‌حجابی را حرام می‌داند و سالها تلاش کرده قوانین لائیک حزب «کافر» آتاتورک را لغو کند. او همین اخیرا به بهانه‌های واهی صدور مجوز جدید برای سرو الکل را ممنوع کرد که حتی صدای مسلمانان ترک را هم درآورد که از اجبار در دین اسلام راضی نبودند. در سال ۲۰۱۳، روزنامه ملیت که طرفدار حزب اردوغان است با افتخار نوشت که اردوغان ظرف ‍۱۰ سال زمامداری بیش از ۱۷ هزار مسجد جدید ساخته و تعداد مساجد کشور را از ۷۶ هزار به ۹۳ هزار رسانده است. در حالی که تعداد مدارس دولتی در آن دوره در حدود ۳۲ هزار واحد ثابت مانده بود. با این حال اردوغان محبوب اکثریت بود. به رغم رسواییهای فساد مالی خانوادگی، سرکوب شدید سیاسی، سانسور و حذف اجباری رقبا مردم فقیر و محافظه‌کار به او رای می‌دادند چون می‌گفتند مسلمان است و عملکرد اقتصادی خوبی دارد. می‌گفتند او برایمان وام بانکی و مسکن ارزان آورده است. سال ۲۰۱۸ قبل از انتخابات، اردوغان برای تخلفات ایمنی شهرسازیِ مالکان و پیمانکاران — حتی در مناطق زلزله‌خیز— بخشش عمومی صادر کرد تا صندوق رأیش فربه‌تر شود. همین سال ۲۰۲۱ بود که انجمن مهندسان زمین‌شناسی ترکیه در گزارشی هشدار داد که حضرات، استانداردهای مقاوم‌سازی ساختمانی نه در خانه‌های نوساز اجرا می‌شود نه در خانه‌های قدیم. سال قبلش هم همین انجمن در گزارش مفصلی گفته بود که بخشش تخلفات ساخت‌و‌ساز شاید مالکان را خوشحال کند ولی خانه‌ها را مقاوم نخواهد کرد.

برج‌های کاغذی و غیراستاندارد با دله‌دزدی پیمانکاران و باندبازی بالا رفت، طبقات و بالکن‌های غیرمجاز اضافه‌ شد و ایمنی با رشوه و چشم‌پوشی دولت کنار گذاشته شد تا اردوغان به «رونق اقتصادی» در بخش مسکن برسد و در قدرت بماند. اما بازی تلخ روزگار آن است که همان جایی که قشر فقیر و متوسط بیشترین رای‌ها را به او دادند حالا بیشترین قربانی مدفون‌شده را زیر آوار همان ساختمان‌های ارزان‌قیمت و غیرمجاز دارند. حالا ده‌ها هزار نفر کشته شده‌اند. و واکنش اولیه اردوغان چیست؟ دولت بیانیه می‌داد که همه چیز تحت کنترل است و آنقدر که نگران بود هر نوع اقدام امدادی را به نام خود بزند درگیر نجات مردم نبود چون قافیه را باخته بود و آمادگی مقابله با این وضعیت را نداشت. ارتش و نهادهای دیگر خیلی دیر وارد شدند. مردم زلزله‌زده در شبکه‌های اجتماعی فریاد می‌زدند پس دولت کجاست؟ اگر ظرف ۷۲ ساعت به داد مجروحان زیر آوار نرسند دیگر فایده‌ای نخواهد داشت! اما دولت در پاسخ توییتر و تیک‌توک و شبکه‌های اجتماعی را محدود کرد تا دنیا صدای مردم فریب‌خورده و خشمگینی که زندگیشان نابود شده و لب به انتقاد گشودند را نشنود. و اینطور فاجعه‌ای که آرام و آهسته طی دو دهه شکل گرفته بود ظرف تنها چند ساعت و چند روز چون جرقه‌ای در خرمن دامن گرفت و آسمان ترکیه را غم‌باران کرد. براستی گناه آن مردم چه بود؟ آنها که حزب لائیک آتاتورک آدم حسابشان نمی‌کرد و حزب مسلمان اردوغان جان و مالشان را فدای شهوت قدرت کرد.

علی نورانی
لینک دائمی این نوشته:‌
https://alinoorani.ir/1401/11/24/turkeyquake/

منبع اصلی اطلاعات: آسوشیتد پرس

سلام

اگر نتوانستید در جلسه وبینار کاریابی در ژاپن شرکت کنید می‌توانید صحبتهای من را در یوتیوب یا آپارات ببینید.

https://www.youtube.com/watch?v=29wW5c5BUhI

https://www.aparat.com/v/S1Vkg?playlist=4866310

سال نو مبارک🌿

شبی در سال ۱۹۸۸ ساعت سه صبح تلفن یک استودیوی ضبط صدا در هانولولو هاوایی به صدا درآمد. آنها تازه کارشان تمام شده بود. یک مشتری پشت خط می گفت اگر می‌شود دوستم الان بیاید و آنجا یک آهنگ ضبط کند!

میلان برتوسا، صاحب استودیو که بعد از یک روز طولانی داشت کرکره را پایین می کشید موافقت کرد. اما به این شرط که ظرف یک ربع خودشان را آنجا برسانند!

برتوسا در سال ۲۰۱۱ در مصاحبه ای درباره آن شب گفت: در باز شد و گنده‌ترین آدمی که در عمرم دیده بودم وارد استودیو شد. اسمش اسراییل بود. احتمالا ۵۰۰ پوند (حدود ۲۲۵ کیلو) وزن داشت. حالا اول از همه باید یک چیزی پیدا می کردیم که بتواند روی آن بنشیند!

نگهبان یک صندلی فلزی بزرگ به او داد. اسراییل نشست. بعد من میکروفن ها را تنظیم کردم و صدا را سریع چک کردم. نوار را گذاشتم و ضبط را زدم. اولین آهنگی که او خواند «جایی در پس رنگین کمان» بود. آهنگش را زد و خواند. فقط با یک بار ضبط. و تمام.

از آن موقع، آن آهنگ تا کنون میلیاردها بار در دنیا پخش شده و با صدای گوش‌نواز اسراییل جاودانه شده است.

ایز، خواننده بومی هاوایی که صدایش از «جایی بالاتر از رنگین کمان» دنیا را عاشق کرد
https://alinoorani.ir/1400/06/01/iz-rainbow/

ما زندگی روزمره را باید بدون فکر کردن به آن زندگی کنیم. زندگی روزمره را فقط باید زندگی کرد.اگر به هر دلیلی، اعم از گرانی یا استبداد یا وقوع پدیده ای مرگبار همچون جنگ یا زلزله مجبور شویم از زندگی "فاصله" بگیریم و آن را تبدیل به موضوع تحلیل خود کنیم، زندگی روزمره تبدیل به امری رنج‌آور و غیر قابل تحمل می‌شود و آن را از دست می‌دهیم.

تبدیل زندگی روزمره به امر قابل تامل و تفکر عقلانی از رنج آورترین پدیده های انسانی است. به همین دلیل، مهمترین وظیفه سیاست حفظ زندگی روزمره مردم در وضعیت عادی آن است. نظام سیاسی که زندگی روزمره مردم را ناچیز می‌داند و آن را دچار اختلال می‌کند دیر یا زود از بین خواهد رفت، زیرا انسان قادر به تحمل رنج حاصل از بهم ریختگی زندگی روزمره نیست.

زندگی روزمره آغوش بی‌دغدغه و امن انسان برای زیستن در جهان بی‌معنایی است که معنای آن صرفا حاصل تکرار کنش های طبیعی و معمول انسانی ست. پدیدارشناسی هایدگر پدیدارشناسی زندگی انسان در مرحله قبل از آگاهی علمی و فاصله گرفتن از زندگی است و نشان می دهد چگونه انسان این زندگی بی‌واسطه را بی‌هیچ رنجی تجربه می‌کند و می‌زید.

نسبت زندگی روزمره با آگاهی و سیاست از نگاه هایدگر

✍ مصطفی مهرآیین (با کمی تلخیص)

https://hottg.com/mostafamehraeen/1255

فیلم بانوی برف‌های خونین (به کارگردانی توشیا فوجیتا) داستان انتقام زنی است به نام یوکی (برف) از سه نفری که در کودکی به مادرش تجاوز کردند و پدر و برادرش را کشتند.

فیلم بیل را بکش (Kill Bill) از این فیلم تاثیر گرفته و ادای دینی به آن است.

بانوی برف‌های خونین - ۱۹۷۳
موسیقی فیلم ژاپنی
Meiko Kaji - Shura no hana/Urami bushi (1973)

در سال ۱۹۷۶ وقتی گروه The Mamas and the Papas به برنامه اد سالیوان دعوت شد تا آهنگ پرفروش خود California Dreamin رو اجرا کنه بهشون گفتند به خاطر مشکلات فنی امکان اجرای زنده نیست و باید لب‌خوانی کنید. گروه کمی شاکی شد ولی چاره‌ای نداشت. یکی از خوانندگان، میشل فیلیپس، بعد اجرا گفت نمیدونستم با دستام چکار کنم برای همین موز برداشتم. :)

حالا این حکایت من و هوش مصنوعیه. با وجود این همه پیشرفت هوش مصنوعی که قراره در سالهای آینده این همه کار انجام بده و ما فقط جنبه نمایشی داشته باشیم فکر بهتره وا بدیم و مثل این خانم روی صحنه زنده موز گاز بزنیم. :)
راستی، سلام از کانادا!

حمایت از فرزندانمان در زمان بحران‌های سیاسی اجتماعی جهان
ترجمه ی نوشتاری از دکتر شیرین وثوقی

https://m.facebook.com/nt/screen/?params=%7B%22note_id%22%3A3645380778808054%7D&path=%2Fnotes%2Fnote%2F&wtsid=rdr_090PveZEhUE7sTrKk&refsrc=deprecated&_rdr