قبلا گفتم که زندگی کاملا قابل کنترل نیست. این را هم باید اضافه کنم که در زندگی ما همیشه همه چیز با هم نمیسازد. سلامتی هست، ثروت نیست... ثروت میآید، عزیزان میروند... از این دست مثالها زیاد است و تو همواره میتوانی بگویی «ای کاش...» و جای این نقطهها دهها جمله بگذاری. مسئلهٔ خشنودی این است که بتوانی از همان جایی که هستی شروع کنی، بدون حسرت، بدون ای کاش، و بدون غر زدن. خشنودی حتی کمک میکند که بتوانی اوضاعت را بهتر کنی، یعنی پذیرش بر خلاف آنچه به نظر میرسد شتاب دهندهٔ تغییر است. ولی خشنودی یک تفاوت مهم با سعی بدون خشنودی دارد، در خشنودی تو پذیرفتهای که ممکن است همه چیز کاملا درست نشود. همه چیز تحت کنترل نیست. باور کنید دوستان من، پذیرش اگر اساس خوشبختی نباشد، حداقل بخش مهمی از خوشبختی است. تو از نقطهٔ پذیرش شروع میکنی.
>>Click here to continue<<