TG Telegram Group & Channel
گالری نگارهای اشو زرتشت | United States America (US)
Create: Update:

#جشن_رپیتوین

جشن رپیتوین (هرمزد روز یا یکم فروردین‌ماه) بخشی از جشن بزرگ نوروز است .
ایزد رپیتوین در فرهنگ ایرانی، ایزد دومین گاه روز و همچنین ایزد نیمروز است .
او سرور و نگهبان گرمای نیمروز است که زمانی مقدس در استوره های ایرانی است .
چون آفرینش در این لحظه از زمان صورت می‌گیرد و بازسازی جهان نیز در این زمان خواهد بود .
هر زمان که دیو زمستان به جهان هجوم آورد رپیتوین در زیر زمین پناه می‌گیرد و آب‌های زیرزمینی را گرم نگاه می‌دارد تا گیاهان و درختان از بین نروند .
در واقع رپیتوین نماد گرمای نگاهبان زمین در زمستان است و در بازآمدنش باید نیایشی به جای آورد که آن را «آفرینگان رپیتوین» می‌نامند .
بازگشت سالانه او در بهار بازتابی از پیروزی نهایی خیر است که وی بر آن سرپرستی خواهد داشت .
آمدن رپیتون زمانی است برای شادی و امید به رستاخیز و نمادی از برتری آفرینش نیک است .

درباره رپیتوین در بندهش می‌خوانیم:
«... به ماه آبان بهیزگی، روز هرمزد، زمستان زور گیرد، به جهان در آید، مینوی رپیتوین از روی زمین به زیر زمین شود، آنجا که چشمه آب‌هاست. گرمی و خویدی را به آب درفرستند تا ریشه درختان به سردی و خشکی نخشکد ... چون ماه فروردین، روز هرمزد شود، زمستان را نیرو و پادشاهی کاهد، تابستان از بنکده خویش در آید، نیرو و پادشاهی پذیرد، رپیتوین از زیر زمین به فراز زمین آید و بَرِ درختان رساند...»

«جشن رپیتوین»، بخشی از جشن نوروز است و هنگامی است که دیو سرما می‌رود و رپیتوین شادمانه به زمین بازمی‌گردد. شادی او از این است که ریشه درختان و گیاهان را با گرمای خود زنده نگاه داشته است تا دوباره بتوانند جوانه بزنند و ریشه کنند .
رپیتون هم روز نو در سال واقعی است و هم روز نو در زمان آرمانی آینده .
رپیتون نماد گرمای نگاهبان زمین و حیات نباتی است. برای رفتن آن به زیر زمین در زمستان و بازآمدنش باید نیایش کرد . آفرینگان رپیتون در نیمروز خوانده می‌شود. این آفرینگان مخصوص تابستان بزرگ و برای خشنودی رپیتون در جشنی به همین نام در آغاز و پایان تابستان خوانده می‌شده است .
اکنون زرتشتیان ایران این آفرینگان را در روز خرداد (ششم) در فروردین ماه و بار دیگر در سپند روز (بیست و نهم) در مهرماه برگذار می‌کنند .


به سخن دیگر، رپیتون نام ایزد نیمروز و نیز ایزد فصل تابستان است.
برای رپیتون دو نماز وجود داشته، یکی نمازی که هنگام نیمروز برگزار می‌شده و دیگری آفرینگانی که برای خشنودی ایزد تابستان انجام می‌شده است.
این آفرینگان در هرمزد روز (یکم) فروردین‌ماه و آنیران روز (سی‌ام) مهرماه که نخستین و پسین روز تابستان بزرگ بوده برگزار می‌شده است.
در دوره‌های بعدی در هنگام برگزاری این مراسم بین زرتشتیان ایران و پارسیان هند تغیراتی داده شده است.
ولی پارسیان هند آغاز آن را اردیبهشت روز (سوم) از فروردین‌ماه می دانند.
اما در بندهش آمده است که رپیتوین هفت ماه تابستان را روی زمین به سر می‌برد و در آغاز و انجام تابستان باید فرود و بدرود او را درود و سپاس گویند.
پس آفرینگان رپیتوین باید در هرمزد روز از ماه فروردین و در انیران روز از ماه مهر خوانده شود.

شاهین سپنتا
@akherin

#جشن_رپیتوین

جشن رپیتوین (هرمزد روز یا یکم فروردین‌ماه) بخشی از جشن بزرگ نوروز است .
ایزد رپیتوین در فرهنگ ایرانی، ایزد دومین گاه روز و همچنین ایزد نیمروز است .
او سرور و نگهبان گرمای نیمروز است که زمانی مقدس در استوره های ایرانی است .
چون آفرینش در این لحظه از زمان صورت می‌گیرد و بازسازی جهان نیز در این زمان خواهد بود .
هر زمان که دیو زمستان به جهان هجوم آورد رپیتوین در زیر زمین پناه می‌گیرد و آب‌های زیرزمینی را گرم نگاه می‌دارد تا گیاهان و درختان از بین نروند .
در واقع رپیتوین نماد گرمای نگاهبان زمین در زمستان است و در بازآمدنش باید نیایشی به جای آورد که آن را «آفرینگان رپیتوین» می‌نامند .
بازگشت سالانه او در بهار بازتابی از پیروزی نهایی خیر است که وی بر آن سرپرستی خواهد داشت .
آمدن رپیتون زمانی است برای شادی و امید به رستاخیز و نمادی از برتری آفرینش نیک است .

درباره رپیتوین در بندهش می‌خوانیم:
«... به ماه آبان بهیزگی، روز هرمزد، زمستان زور گیرد، به جهان در آید، مینوی رپیتوین از روی زمین به زیر زمین شود، آنجا که چشمه آب‌هاست. گرمی و خویدی را به آب درفرستند تا ریشه درختان به سردی و خشکی نخشکد ... چون ماه فروردین، روز هرمزد شود، زمستان را نیرو و پادشاهی کاهد، تابستان از بنکده خویش در آید، نیرو و پادشاهی پذیرد، رپیتوین از زیر زمین به فراز زمین آید و بَرِ درختان رساند...»

«جشن رپیتوین»، بخشی از جشن نوروز است و هنگامی است که دیو سرما می‌رود و رپیتوین شادمانه به زمین بازمی‌گردد. شادی او از این است که ریشه درختان و گیاهان را با گرمای خود زنده نگاه داشته است تا دوباره بتوانند جوانه بزنند و ریشه کنند .
رپیتون هم روز نو در سال واقعی است و هم روز نو در زمان آرمانی آینده .
رپیتون نماد گرمای نگاهبان زمین و حیات نباتی است. برای رفتن آن به زیر زمین در زمستان و بازآمدنش باید نیایش کرد . آفرینگان رپیتون در نیمروز خوانده می‌شود. این آفرینگان مخصوص تابستان بزرگ و برای خشنودی رپیتون در جشنی به همین نام در آغاز و پایان تابستان خوانده می‌شده است .
اکنون زرتشتیان ایران این آفرینگان را در روز خرداد (ششم) در فروردین ماه و بار دیگر در سپند روز (بیست و نهم) در مهرماه برگذار می‌کنند .


به سخن دیگر، رپیتون نام ایزد نیمروز و نیز ایزد فصل تابستان است.
برای رپیتون دو نماز وجود داشته، یکی نمازی که هنگام نیمروز برگزار می‌شده و دیگری آفرینگانی که برای خشنودی ایزد تابستان انجام می‌شده است.
این آفرینگان در هرمزد روز (یکم) فروردین‌ماه و آنیران روز (سی‌ام) مهرماه که نخستین و پسین روز تابستان بزرگ بوده برگزار می‌شده است.
در دوره‌های بعدی در هنگام برگزاری این مراسم بین زرتشتیان ایران و پارسیان هند تغیراتی داده شده است.
ولی پارسیان هند آغاز آن را اردیبهشت روز (سوم) از فروردین‌ماه می دانند.
اما در بندهش آمده است که رپیتوین هفت ماه تابستان را روی زمین به سر می‌برد و در آغاز و انجام تابستان باید فرود و بدرود او را درود و سپاس گویند.
پس آفرینگان رپیتوین باید در هرمزد روز از ماه فروردین و در انیران روز از ماه مهر خوانده شود.

شاهین سپنتا
@akherin


>>Click here to continue<<

گالری نگارهای اشو زرتشت




Share with your best friend
VIEW MORE

United States America Popular Telegram Group (US)