✨ چرا وقتی رمزارز به یه آدرس رند و غیر تصادفی واریز میشه میگیم برای همیشه از دست رفته؟
برای اینکه به یه آدرس نسبتا دلخواه (با تعدادی از حروف دلخواه) برسیم و کلید خصوصی اون رو هم داشته باشیم، روشش اینه که به روشهای مرسوم مرتبا آدرس جدید تولید کنیم و چک کنیم ببینیم اونی که میخوایم شد یا نه. یه سری ابزار هم برای اینکار وجود داره که بهشون Vanity Address Generator میگن.
مثلا فرض کنید آدرسها عددی باشن و عدد اولش بخوایم ۷ باشه. اینطوری توی هر تلاشی که میکنیم یک دهم شانس این وجود داره که ۷ بیاد. با یه محاسبه سر انگشتی احتمالا هر ۱۰ باری که تلاش کنیم ۱ بار شانس این هست که عدد مورد نظرمون رو پیدا کنیم. (داریم راجع به احتمال صحبت میکنیم و ممکنه با ده میلیون بار تلاش هم جواب نگیریم ولی دیگه شانسش عملا صفر هست) حالا اگه به دو عدد اول ۷۷ مثلا بخوایم برسیم احتمالا ۱۰۰ تا باید تلاش کنیم و رسیدن به ۷۷۷ نیاز به احتمالا ۱۰۰۰ تلاش داره و هرچی پیش میریم ده برابر کارمون سختتر میشه.
آدرسها حاوی حروف هم هستن و حالات بیشتری از ۱۰ تا دارن. با قدرت سختافزاری مناسب و زمان کافی، مثلا ممکنه بتونیم در حد ۱۰ تا کاراکتر رو هم پشت سر هم به دلخواه پیدا کنیم. ولی وقتی تعداد بیشتری کاراکتر دلخواه انتخاب بشن، شانس اینکه این تلاشها جواب بده، غیر محتمل و دیگه ناممکن میشه.
امکانپذیر ✅ :
1SatoshiHHqnDPRSfiZ5GXJ8Gk9dbjO
امکانناپذیر ❎ :
1111111111111111111114oLvT2
پس چیزی که توی تولید یه آدرس با طول مناسب دلخواه (رند) رخ میده، اینه که کاراکترهای مد نظرمون رو میچینیم و یه سری کاراکترهای انتهایی آدرس رو مرتبا تغییر میدیم تا به یه آدرس عمومی صحیح برسیم که قواعد لازم آدرسهای شبکه رو رعایت کرده اما کلید خصوصی اون رو نداریم.
توضیحات غیر جنگی
〽️ @irancoin
>>Click here to continue<<