TG Telegram Group & Channel
رضا اجتهادی | United States America (US)
Create: Update:

🔹تجربه سفر به ونزوئلا
بخش اول - غنی ولی فقیر 

در ایام عید امسال فرصتی دست یافت تا سفری به ونزوئلا داشته باشم. خیلی تجربه جذابی بود.  کشوری بسیار دور و بسیار نزدیک. بسیار دور از نظر فاصله و آب و هوا، و بسیار نزدیک از نظر شباهتهای اجتماعی و سیاسی  و حتی تاریخی. دوست دارم با دیگران این تجربه را به اشتراک بگذارم.  قسمت عمده ی آنچه در چند پست بعدی به اشتراک میگذارم برگرفته از تجربه شخصی و گفت و شنودهای شفاهی است و حتما نقصان بسیار بر آن وارد است. حاصل گفتگو و معاشرت با مردم است و نه مستند به منابع. حتما متخصصان امور، جامعه شناسان،‌ اقتصاددانان و سیاستمداران با نگاه فنی،‌ علمی و حرفه ای به ونزوئلا می نگرند و حتما بسیار مطالب مستدل و دقیق برای شنیدن دارند. پس این چند پست را در حد یک گفت و شنود خودمانی در نظر بگیرید و اگر بیشتر خواستید بدانید به سراغ متخصصین امور بروید.

ونزوئلا  کشوری که بر روی منابع عظیم نفتی خوابیده است در سالهای بعد از جنگ جهانی دوم یکی از ثروتمندترین کشورهای آمریکای لاتین بود و سطح بالای زندگی در ونزوئلا آنجا را به مقصد  مهاجرانی از آسیا، اروپا و امریکا  تبدیل کرده بود.تا قبل از سال ۱۹۶۰ میلادی فقط بیش از یک میلیون مهاجر از اسپانیا،‌ پرتغال، فرانسه و ایتالیا  را در برنامه های جذب کارگران ماهر  به خود جذب کرد.  با شروع به کار اوپک و عضویت در آن و نیز افزایش قیمت نفت در دهه ی ۷۰ میلادی رشد اقتصادی بسیار بالایی را تجربه کرد و  سالها میزبان جمع عظیمی از پناهندگان جویای کار از کلمبیا و آرژانتین بوده است. در دهه های بعد با کاهش قیمت نفت مشکلات اقتصادی دولت به مشکلات سیاسی گره خورد ولی هنوز جامعه ای نسبتا ثروتمند بود و بیشتر نگران مشکلات سیاسی از قبیل دموکراسی و آزادی بود تا نان شب. ولی بعد از سال ۱۹۹۹ و با انقلاب بولیویایی و به قدرت رسیدن هوگو چاوز، با شعارهای عوام فریبانه و برنامه های غیر کارشناسانه و بلند پروازانه ی اقتصادی،  وضعیت کشور به شکلی تغییر کرد که اکنون با  حضور حدود ۷ میلیون مهاجر ونزوئلایی در کشور های دیگر، از کشوری ثروتمند و مهاجر پذیر به کشوری بسیار فقیر و مهاجر گریز تبدیل شده است. 

ونزوئلا  از نظر جذابیت های طبیعی و دیگر منابع ملی نیز کشوری غنی است. کشوری با تنوع زیستی فراوان و نیز جاذبه های توریستی منحصر به فرد. از سواحل زیبای دریای کارائیب در شمال گرفته تا بلند ترین آبشار جهان (آبشار آنجل با ارتفاع سقوطی نزدیک به یک کیلومتر) در جنوب و طولانی ترین تله کابین دنیا در غرب کشور و خیلی جاذبه های دیگر پتانسیلی برای کسب درآمد خوبی از جهانگردی را به این کشور می‌دهد.   با در اختیار داشتن بزرگترین منابع ذغال سنگ، آهن، آلومینیوم و طلا،  بدون در نظر گرفتن نفت هم کشوری بسیار ثروتمند است.  کشوری در نزدیکی خط استوا با جنگل های انبوه  و غنی از نظر میوه های استوایی که میتواند یک مزیت اقتصادی بالا برای کشور باشد. ولی با تمام این نعمت ها امروز از نظر اقتصادی کشوری بسیار فقیر است که پولش یکی از بی ارزش ترین پولهای دنیاست.
(ادامه دارد)

https://hottg.com/RezaEjtehadi

🔹تجربه سفر به ونزوئلا
بخش اول - غنی ولی فقیر 

در ایام عید امسال فرصتی دست یافت تا سفری به ونزوئلا داشته باشم. خیلی تجربه جذابی بود.  کشوری بسیار دور و بسیار نزدیک. بسیار دور از نظر فاصله و آب و هوا، و بسیار نزدیک از نظر شباهتهای اجتماعی و سیاسی  و حتی تاریخی. دوست دارم با دیگران این تجربه را به اشتراک بگذارم.  قسمت عمده ی آنچه در چند پست بعدی به اشتراک میگذارم برگرفته از تجربه شخصی و گفت و شنودهای شفاهی است و حتما نقصان بسیار بر آن وارد است. حاصل گفتگو و معاشرت با مردم است و نه مستند به منابع. حتما متخصصان امور، جامعه شناسان،‌ اقتصاددانان و سیاستمداران با نگاه فنی،‌ علمی و حرفه ای به ونزوئلا می نگرند و حتما بسیار مطالب مستدل و دقیق برای شنیدن دارند. پس این چند پست را در حد یک گفت و شنود خودمانی در نظر بگیرید و اگر بیشتر خواستید بدانید به سراغ متخصصین امور بروید.

ونزوئلا  کشوری که بر روی منابع عظیم نفتی خوابیده است در سالهای بعد از جنگ جهانی دوم یکی از ثروتمندترین کشورهای آمریکای لاتین بود و سطح بالای زندگی در ونزوئلا آنجا را به مقصد  مهاجرانی از آسیا، اروپا و امریکا  تبدیل کرده بود.تا قبل از سال ۱۹۶۰ میلادی فقط بیش از یک میلیون مهاجر از اسپانیا،‌ پرتغال، فرانسه و ایتالیا  را در برنامه های جذب کارگران ماهر  به خود جذب کرد.  با شروع به کار اوپک و عضویت در آن و نیز افزایش قیمت نفت در دهه ی ۷۰ میلادی رشد اقتصادی بسیار بالایی را تجربه کرد و  سالها میزبان جمع عظیمی از پناهندگان جویای کار از کلمبیا و آرژانتین بوده است. در دهه های بعد با کاهش قیمت نفت مشکلات اقتصادی دولت به مشکلات سیاسی گره خورد ولی هنوز جامعه ای نسبتا ثروتمند بود و بیشتر نگران مشکلات سیاسی از قبیل دموکراسی و آزادی بود تا نان شب. ولی بعد از سال ۱۹۹۹ و با انقلاب بولیویایی و به قدرت رسیدن هوگو چاوز، با شعارهای عوام فریبانه و برنامه های غیر کارشناسانه و بلند پروازانه ی اقتصادی،  وضعیت کشور به شکلی تغییر کرد که اکنون با  حضور حدود ۷ میلیون مهاجر ونزوئلایی در کشور های دیگر، از کشوری ثروتمند و مهاجر پذیر به کشوری بسیار فقیر و مهاجر گریز تبدیل شده است. 

ونزوئلا  از نظر جذابیت های طبیعی و دیگر منابع ملی نیز کشوری غنی است. کشوری با تنوع زیستی فراوان و نیز جاذبه های توریستی منحصر به فرد. از سواحل زیبای دریای کارائیب در شمال گرفته تا بلند ترین آبشار جهان (آبشار آنجل با ارتفاع سقوطی نزدیک به یک کیلومتر) در جنوب و طولانی ترین تله کابین دنیا در غرب کشور و خیلی جاذبه های دیگر پتانسیلی برای کسب درآمد خوبی از جهانگردی را به این کشور می‌دهد.   با در اختیار داشتن بزرگترین منابع ذغال سنگ، آهن، آلومینیوم و طلا،  بدون در نظر گرفتن نفت هم کشوری بسیار ثروتمند است.  کشوری در نزدیکی خط استوا با جنگل های انبوه  و غنی از نظر میوه های استوایی که میتواند یک مزیت اقتصادی بالا برای کشور باشد. ولی با تمام این نعمت ها امروز از نظر اقتصادی کشوری بسیار فقیر است که پولش یکی از بی ارزش ترین پولهای دنیاست.
(ادامه دارد)

https://hottg.com/RezaEjtehadi


>>Click here to continue<<

رضا اجتهادی






Share with your best friend
VIEW MORE

United States America Popular Telegram Group (US)