نقد جهاد یا مجاهد؟
جهاد یک پارادایم است. مجموعه‌‌ای از باورها، آموزه‌ها و راهکارهای عملی اسلامی که نسل اندر نسل از زمان محمد تا اکنون به فرد شریر حق می‌دهد در راه خدا و اسلام خون بریزد. ریختن خون افراد که به صورت واقعی و یا بر اساس استنباط مجاهد علیه دین و خدا هستند نه فقط گناه محسوب نمی‌شود، بلکه ثواب هم دارد. بخش‌های زیادی از قرآن بالاخص سوره محمد بر ضرورت و فضیلت جهاد تأکید دارند.
نقد واقعی، نقد پارادایم جهاد است. تقلیل نقد جهاد در افراد غلط است. مشکل نقد جهاد این است که پارادایم جهاد نقد نمی‌شود. جهاد از دید اکثریت نوعی ارزش است و اصل جهاد بد نیست، مجاهد یا مجاهدانی بد و جلاد هستند که در گروه سیاسی مخالف قرار دارند. چنین نقدی غلط است. ما بایست قبول کنیم که پارادایم جهاد از ریشه یک پارادایم غیر انسانی است. پس از پذیرش این اصل است که فرصتی برای نقد افراد فراهم می‌گردد.
اگر مخالف انسان‌کشی هستیم، نه مخالف فلان انسان‌کش، تفکیک سطوح جنایت و درجه‌بندی جنایت‌ها به کل اشتباه است. در مجموع تا زمانی که اصل جهاد نقد نشود، تا زمانی که جنایت‌های محمد و خلفایش به رسمیت شناخته نشود، تا زمانی که مردم به تقدس جهاد به عنوان یک ارزش باور دارند، تا زمانی که مردم اصل جهاد را قبول داشته باشند و قرآن را مقدس و معتبر بدانند، نقد افراد بی‌معنا خواهد بود!
@PublicExit
>>Click here to continue<<