ما زندهایم…
نه بیزخم،
نه بیگریه،
نه بیداغ.
اما زندهایم.
از زیر آوار بلند شدیم،
با دستای خاکی، با چشمهای خیس،
و با دلهایی که هنوز،
به هم تکیه دارن.
این ویدیو، واسه ماست…
واسه همهی اونایی که توی درد موندن،
ولی از “ساختن” عقب نکشیدن.
ما دیگه اون مردم قبل نیستیم…
محکمتریم.
حقیقیتریم.
و تشنهی ساختن.
بیایید ایران رو دوباره بسازیم،
نه فقط از آجر و سنگ،
از دل،
از امید،
از همدلی.
دم همهتون گرم…
که هنوز هوای همو دارین،
که هنوز اسم “ایران” براتون قَد داره.
🌈 پرشیانا… رنگارنگ، مثل زندگی
✨ همه با هم، برای ایران
>>Click here to continue<<