کودک با سکوتی محض به دنیا می آید. بومی کاملاً سفید است.
از جذابیت، زیبایی و موسیقیِ سکوت برخوردار است.
اما ما شروع به انباشتن او از آرمان ها می کنیم.
او را به بلند پروازی آلوده می سازیم.
در او میل و آرزو، رقابت و تقلید می آفرینیم.
به او می گوییم:
"ببین، تو باید رئیس جمهور یا نخست وزیر کشور شوی. باید ثروتمندترین انسان عالم شوی."
پدر و مادرها از فرزند خود می خواهند بزرگ ترین فرد شود.
هر پدر و مادری آرزوهای خود را در فرزند خود می بیند.
آنان قادر نبوده اند آرزوهایشان را بر آورده سازند. هیچ کَس تا به حال قادر نبوده آرزوهایش را برآورده سازد.
زیرا هیچ آرزویی برآوردنی نیست.
هیچ کاری در این مورد نمی توان انجام داد. طبیعت امور این گونه نیست.
قانون زندگی چنین نیست.
هر کودکی سالم و کامل به دنیا می آید و ما بی درنگ شروع به آسیب رساندن به او می کنیم.
بشر تا کنون در مسیر نادرستی حرکت کرده است.
چیزی اساسی و بنیادی دچار کاستی است.
آموزش و پرورش ما بلند پروازانه است. سیاسی است.
دین ما سیاسی است.
تو حتماً باید به بهشت دست یابی.
در آن دنیا نیز یکی از موفق ترین انسان ها باشی.
هیچ کَس نمی گوید که باید کاملاً خالی شد، اما در آن خالی بودن،
در آن هیچ چیز بودن گل ها به اوج شکوفایی می رسند.
اشو👌
@oshointernational
>>Click here to continue<<