هو المحبوب
جمعه های دلتنگی...
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَعْدَ اللَّهِ الَّذى ضَمِنَهُ
سلام مولای منتظران و مشتاقان، امام خوبهاو خوبیها، آرزوی لحظه آخر شهدا، سلام آقا...
روزگارمان را به دست خودمان تیره کرده ایم و گناهان همچون علفهای هرزه ی رونده به دور زندگی مان پیچیده اند...
نگرانی ها و غصه ها دیگر توان و زورشان به دور نگاه داشتنمان از گناه نمی رسد و جامعه و پیرامونمان نیز در مسابقه ای عجیب هر روز بیشتر در تیرگی و تباهی فرو می روند و ما هم مع الاصف در این مسابقه ایم و در این مهلکه...
مولای من! و این حال پریشان همه نیست، مگر از فراق تان و دوری از شما...
بگذارید اعتراف کنم؛ با بلندترین صدا بگویم، ما از شما دوریم نه شما از ما...
شما همانگونه که فرمودید؛ لحظه ای ما را رها و فراموش نمیکنید؛ فراموشی و غفلت جنس حال و رفتار ماست؛ وا حسرتا...
مولای من! اگر نبود که آمدنتان وعده ضمانت شده الهی است و اگر نبود امید و اشتیاق به ظهور پر مهر محبت تان، آنچه از حال و روزمان عرض کردم، برای دق کردن و مردنمان کافی بود...
«اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج»
#حسین_امیدیان
>>Click here to continue<<