📌ضرورت هدف قرار دادن زیرساخت‌های آبی رژیم صهیونیستی
🔹رژیم صهیونیستی، از نخستین سال‌های شکل‌گیری خود، بنیان توسعه اقتصادی، شهرک‌سازی و امنیت بقاء را نه بر پایه منابع طبیعی پایدار، بلکه بر مجموعه‌ای از زیرساخت‌های مهندسی‌شده در حوزه آب بنا نهاده است. این وابستگی ساختاری، در کنار محدودیت‌های اقلیمی و ژئوپلیتیکی، شبکه آبی رژیم صهیونیستی را به نقطه‌ضعف راهبردی این رژیم تبدیل کرده است.
🔹در پاسخ به حمله مستقیم این رژیم علیه منافع ایران، حمله به این زیرساخت‌ها که از اهمیت حیاتی و تمرکزپذیری بالا برخوردارند نه‌تنها اقدامی بازدارنده، بلکه دارای اثربخشی چندلایه سیاسی، اقتصادی، امنیتی و روانی خواهد بود.
🔹 رژیم صهیونیستی با میانگین بارش سالانه کمتر از ۲۵۰ میلی‌متر، در زمره سرزمین‌های با تنش آبی شدید قرار دارد. این کشور برای غلبه بر بحران ساختاری کم‌آبی، به‌شدت متکی به دو راهکار پرهزینه و فناورانه شده است:
1. شیرین‌سازی گسترده آب دریا
2. انتقال عظیم آب از دریاچه طبریه به جنوب
🔹فقدان هر یک از این اجزاء، به معنای ناتوانی کامل رژیم صهیونیستی در تأمین آب شرب، آبیاری کشاورزی، و حفظ پایداری شهرک‌های جنوبی و مرکزی خواهد بود.
🔹هسته مرکزی شبکه آبی رژیم صهیونیستی، پروژه عظیم و پرهزینه انتقال ملی آب است که از دریاچه طبریه آغاز و پس از عبور از مناطق شمالی، به‌واسطه پمپاژهای سنگین، لوله‌های بتنی فشار بالا و تأسیسات تصفیه، آب را به مرکز و جنوب این رژیم منتقل می‌کند. ایستگاه پمپاژ ساپیر، کانال‌های روباز در دره جیهون آمود، تأسیسات بتنی در راس الهبیه، و تصفیه‌خانه اشکول از مهم‌ترین اجزای این شبکه هستند.
🔹این خط به گونه‌ای طراحی شده که اگر در چند نقطه کلیدی آن اختلال ایجاد شود خصوصاً در مقاطع عبور از دره‌های عمیق جریان آب نه‌تنها متوقف، بلکه بازگشت‌ناپذیر و غیرقابل ترمیم فوری خواهد بود. به بیان دیگر، این خط قابل فلج شدن با ضربات دقیق، کم‌تعداد و هدفمند است.
🔹رژیم صهیونیستی در سواحل مدیترانه، به پنج تأسیسات عظیم آب‌شیرین‌کن متکی است که نقش بی‌بدیل در تأمین آب شرب دارند. این مراکز عبارتند از:
🔸سورِک (Sorek)
🔸هادرا (Hadera)
🔸اشکلون (Ashkelon)
🔸اشدود (Ashdod)
🔸پالماخ (Palmachim)
🔹این تأسیسات با فناوری اسمز معکوس، سالانه صدها میلیون مترمکعب آب تولید می‌کنند و به طور میانگین بیش از ۶۵ درصد آب مصرفی کشور را تأمین می‌کنند. مکان‌یابی این مراکز در فاصله کوتاه از ساحل، و تراکم آن‌ها در نوار غربی فلسطین اشغالی، آن‌ها را به اهدافی کاملاً در تیررس فناوری موشکی دقیق بدل کرده است. از کار افتادن حتی دو مرکز، توازن مصرف آب در کل جغرافیا را از هم خواهد پاشید و رژیم را به اعمال جیره‌بندی وادار خواهد کرد.
🔹دو مرکز تصفیه آب اصلی، یعنی اشکول در شمال و شفدان در جنوب تل‌آویو، سالانه مجموعاً بیش از ۶۵۰ میلیون مترمکعب آب بازچرخانی تولید می‌کنند. آب این مراکز نه‌تنها در شرب مصرف می‌شود، بلکه اساس توسعه کشاورزی در صحرای نقب و پایداری سکونت‌گاه‌های مهاجرنشین در جنوب را تشکیل می‌دهد. هرگونه حمله موفق به این مراکز، ضربه‌ای مستقیم به ستون فقرات رژیم و توسعه شهرک‌های صهیونیستی خواهد بود.
🔹رژیم صهیونیستی از موقعیت برتر در منابع آبی، به عنوان ابزار سلطه ژئوپلیتیک در منطقه بهره می‌برد. صادرات آب به اردن، کنترل منابع مشترک با فلسطینیان، و اعمال فشار بر لبنان بر سر سرچشمه‌های رود اردن، همگی از کانال همین زیرساخت‌ها انجام می‌شود. ضربه به این مراکز، برتری منطقه‌ای رژیم صهیونیستی در مسئله آب را فرو می‌ریزد و تعاملات دیپلماتیک آن را از ابزار چانه‌زنی خالی می‌کند.
🔹اگر هدف یک پاسخ نظامی، ایجاد بازدارندگی، انتقال هزینه تجاوز به دشمن و فلج کردن قابلیت‌های حیاتی او باشد، هیچ هدفی در رژیم صهیونیستی به اندازه زیرساخت آبی، مؤثر، راهبردی و پایدار نیست. برخلاف پاسخ‌های پرهزینه و پرریسک در ابعاد گسترده، عملیات دقیق و نقطه‌زن علیه تأسیسات حیاتی مانند شیرین‌سازهای ساحلی، ایستگاه پمپاژ ساپیر یا تصفیه‌خانه اشکول، می‌تواند با کمترین هزینه، بیشترین فشار روانی، اجتماعی و اقتصادی را بر دشمن تحمیل کند.
🔹در معادله‌ای که موجودیت رژیم صهیونیستی به آب وابسته است، قطع آب، ضربه به موجودیت است.
#بانک_اهداف
📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods
>>Click here to continue<<
