‍ 📌جنگ‌های کریدور تجاری؛ نبرد خاموش برای تسلط بر آینده جهان/روایتی از خطوط موازیِ رقابت قدرت‌های بزرگ و فرصتی بی‌بدیل برای ایران

🔹در حالی‌که آژیرهای جنگ تمام‌عیار نظامی هنوز در جهان به‌صدا درنیامده‌اند، نبرد واقعی در میدان کریدورهای تجاری آغاز شده است. نبردی که می‌تواند همان‌قدر سرنوشت‌ساز باشد که جنگ‌های جهانی قرن بیستم بودند. مقاله‌ای جدید از «آنتونیا کولیباسانو» که در اندیشکده معتبر مؤسسه مطالعات سیاست خارجی منتشر شده، پرده از این واقعیت برمی‌دارد که اقتصاد جهانی وارد مرحله جدیدی از بازچینی قدرت شده است، و ایران در قلب این تغییرات ایستاده است.

🔹کولیباسانو می‌نویسد: جنگ اوکراین و غزه دو زلزله‌ بزرگ هستند که جهان را به لرزه درآورده‌اند. این درگیری‌ها نه‌تنها امنیت دریایی و لجستیکی را به خطر انداخته‌اند، بلکه باعث افزایش شدید هزینه‌های حمل‌ونقل، بیمه و تهدید خطوط دریایی بین‌المللی شده‌اند.

🔹این وضعیت، قدرت‌های بزرگ را مجبور کرده تا کریدورهای زمینی تازه‌ای طراحی کنند؛ راه‌هایی که بتوانند تجارت را از خطر دریا دور و به مسیرهای ایمن‌تر منتقل کنند. در این میان، جمهوری اسلامی ایران به یک شاه‌کلید ژئوپلیتیکی تبدیل شده است؛ سرزمینی که در قلب مسیرهای نوظهور شرق به غرب و شمال به جنوب قرار دارد.

🔹کریدور شمال–جنوب ایران که با اتصال روسیه به هند از مسیر خاک ایران فعال می‌شود، اکنون به یکی از کانون‌های اصلیِ این رقابت بدل شده است. آمریکا و اروپا به‌خوبی از خطرات استراتژیک این تحول آگاهند، اما هنوز ابزار عملی کافی برای مقابله با آن ندارند. تنها امید آن‌ها توسعه کریدورهای جایگزین با دورزدن ایران و تضعیف پیوندهای چین–روسیه–ایران است.

🔹اما ترکیه که به‌دنبال توازن در اتحادهاست، به‌سمت هم‌سویی با شرق متمایل شده و حتی اروپا نیز دیگر حاضر است سطحی از ابهام و عدم‌قطعیت را بپذیرد. اما آمریکا، که بقای قدرت جهانی‌اش به تسلط بر مسیرهای دریایی وابسته است، هرگز این تغییرات را تحمل نخواهد کرد.

🔹اگر جمهوری اسلامی ایران اکنون و بی‌درنگ تکمیل و بهره‌برداری از کریدورهای تجاری مانند شمال–جنوب، شرق–غرب و اتصال به چین و روسیه را در اولویت مطلق خود قرار ندهد، باید در آینده‌ای نه‌چندان دور با این واقعیت تلخ روبه‌رو شود؛ کریدورها از ما خواهند گذشت، بدون آنکه ما از آن‌ها گذشته باشیم.

🔹آمریکا و متحدانش برای بازتعریف مسیرها و حذف ایران از نقشه تجاری آینده جهان، بودجه‌ها، نقشه‌ها و ائتلاف‌ها را فعال کرده‌اند. اگر امروز در داخل کشور همچنان غرق در بوروکراسی، تعلل، شکاف رگولاتوری، بی‌تصمیمی و رقابت‌های درون‌ساختاری بمانیم، فردا حتی با میلیاردها دلار هم نمی‌توان جایگاه از‌دست‌رفته را بازگرداند.

🔹ایران فقط یک مسیر ترانزیتی نیست؛ می‌تواند تبدیل به قفل‌بان جدید تجارت اوراسیا شود؛ مشروط به آنکه با تصمیم‌های جسورانه، اصلاحات فوری و اراده ملی در بالاترین سطح حاکمیت مسیر را انتخاب کند. در این نبرد خاموش، برنده‌ها مسیر را می‌سازند و بازنده‌ها در مسیر دیگران حرکت می‌کنند.

✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco

مصـــاف‌ اقتصادی

‍ 📌جنگ‌های کریدور تجاری؛ نبرد خاموش برای تسلط بر آینده جهان/روایتی از خطوط موازیِ رقابت قدرت‌های بزرگ و فرصتی بی‌بدیل برای ایران

🔹در حالی‌که آژیرهای جنگ تمام‌عیار نظامی هنوز در جهان به‌صدا درنیامده‌اند، نبرد واقعی در میدان کریدورهای تجاری آغاز شده است. نبردی که می‌تواند همان‌قدر سرنوشت‌ساز باشد که جنگ‌های جهانی قرن بیستم بودند. مقاله‌ای جدید از «آنتونیا کولیباسانو» که در اندیشکده معتبر مؤسسه مطالعات سیاست خارجی منتشر شده، پرده از این واقعیت برمی‌دارد که اقتصاد جهانی وارد مرحله جدیدی از بازچینی قدرت شده است، و ایران در قلب این تغییرات ایستاده است.

🔹کولیباسانو می‌نویسد: جنگ اوکراین و غزه دو زلزله‌ بزرگ هستند که جهان را به لرزه درآورده‌اند. این درگیری‌ها نه‌تنها امنیت دریایی و لجستیکی را به خطر انداخته‌اند، بلکه باعث افزایش شدید هزینه‌های حمل‌ونقل، بیمه و تهدید خطوط دریایی بین‌المللی شده‌اند.

🔹این وضعیت، قدرت‌های بزرگ را مجبور کرده تا کریدورهای زمینی تازه‌ای طراحی کنند؛ راه‌هایی که بتوانند تجارت را از خطر دریا دور و به مسیرهای ایمن‌تر منتقل کنند. در این میان، جمهوری اسلامی ایران به یک شاه‌کلید ژئوپلیتیکی تبدیل شده است؛ سرزمینی که در قلب مسیرهای نوظهور شرق به غرب و شمال به جنوب قرار دارد.

🔹کریدور شمال–جنوب ایران که با اتصال روسیه به هند از مسیر خاک ایران فعال می‌شود، اکنون به یکی از کانون‌های اصلیِ این رقابت بدل شده است. آمریکا و اروپا به‌خوبی از خطرات استراتژیک این تحول آگاهند، اما هنوز ابزار عملی کافی برای مقابله با آن ندارند. تنها امید آن‌ها توسعه کریدورهای جایگزین با دورزدن ایران و تضعیف پیوندهای چین–روسیه–ایران است.

🔹اما ترکیه که به‌دنبال توازن در اتحادهاست، به‌سمت هم‌سویی با شرق متمایل شده و حتی اروپا نیز دیگر حاضر است سطحی از ابهام و عدم‌قطعیت را بپذیرد. اما آمریکا، که بقای قدرت جهانی‌اش به تسلط بر مسیرهای دریایی وابسته است، هرگز این تغییرات را تحمل نخواهد کرد.

🔹اگر جمهوری اسلامی ایران اکنون و بی‌درنگ تکمیل و بهره‌برداری از کریدورهای تجاری مانند شمال–جنوب، شرق–غرب و اتصال به چین و روسیه را در اولویت مطلق خود قرار ندهد، باید در آینده‌ای نه‌چندان دور با این واقعیت تلخ روبه‌رو شود؛ کریدورها از ما خواهند گذشت، بدون آنکه ما از آن‌ها گذشته باشیم.

🔹آمریکا و متحدانش برای بازتعریف مسیرها و حذف ایران از نقشه تجاری آینده جهان، بودجه‌ها، نقشه‌ها و ائتلاف‌ها را فعال کرده‌اند. اگر امروز در داخل کشور همچنان غرق در بوروکراسی، تعلل، شکاف رگولاتوری، بی‌تصمیمی و رقابت‌های درون‌ساختاری بمانیم، فردا حتی با میلیاردها دلار هم نمی‌توان جایگاه از‌دست‌رفته را بازگرداند.

🔹ایران فقط یک مسیر ترانزیتی نیست؛ می‌تواند تبدیل به قفل‌بان جدید تجارت اوراسیا شود؛ مشروط به آنکه با تصمیم‌های جسورانه، اصلاحات فوری و اراده ملی در بالاترین سطح حاکمیت مسیر را انتخاب کند. در این نبرد خاموش، برنده‌ها مسیر را می‌سازند و بازنده‌ها در مسیر دیگران حرکت می‌کنند.

✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco

👍14

hottg.com/Masaf_Eco/6604

20.9K viewsedited  May 29 at 18:26