من هم مثل شما غصه می خورم
از وضع و شیوه ای که رایج است
از سنگی که نادانی به چاه انداخت
از هاله ی دودی که بر آسمان آبی شهرمان سایه انداخته
از کیسه های پلاستیکی سیاه و سفید که در هوا پرواز می کنند
از قوطی های خالی کنسرو که محیط زیست و بهداشت کوهستان را به خطر انداخته اند
از کوهروانی که کوه ها را دور می زنند
از کوهنوردانی که از خود صعود نکرده از همنوردانشان بالا می روند
از حریم دوست را حرمت نگه نداشتن
از دیدن فیلتر های سیگار در حمایت گاهها
از بیگانگی با فرهنگ و اخلاق و کوهنوردی
از خصلت پهلوانی که رنگ باخته
از حرمت انسان که ارزان فروخته می شود
آری من هم چون شما غصه می خورم
*جورج مالوری* کوهنورد پر آوازه انگلیسی و از پیشکسوتان صعود اورست در پاسخ به این پرسش که چرا به کوه می ره، پاسخ داد:
چون قله آن بالا است.
*مرام هیچ ورزشی مثل کوهنوردی نیست* تا غیر کوهنورد بتونه کوهنورد رو بفهمه!!، ورزشی به دور از چشم مردم، تماشاگر و تشویق، به دور از خود نمایی!!
رفاقت به جای رقابت!
در پایان یک برنامه کوهنوردی، دست یکی را بالا و دیگری را پایین نمی برند!
در این ورزش، عضلات رو در معرض دید قرار نمی دهند!!!!
در این ورزش کسی پای دیگری را نمیگیره و تنه نمی زنه!
در ورزش کوهنوردی بدون حضور داور و دوربین هیچکس خطا نمی کنه و همه به یکدیگر خسته نباشید میگن.
کمک به در راهماندگان اصلی پذیرفته شده است.
نشان دادن راه و هشدار دادن خطر یک عادته.
به کسی که هیچگاه اون رو ندیدی و شاید در آینده هم هیچ گاه او را نبینی کمک میکنی، چرا که کوه چنین ایجاب میکنه.
پس گزاف نیست اگر بگوییم کوهنوردی مدرسه اخلاق است.
@khabarkooh
@koohiran
>>Click here to continue<<