هنگامی که عشق می ورزید، زندگی را محترم می شمارید. وقتی با عشـق، شـرافت و احترام زندگی کنید، داستانی که می آفرینید، یک رابطه عاشقانه مـداوم خواهد بود. عشـق ورزيـدن بـه زندگی، لذت بردن از تمامی تجلیات آن است و به هیچ تلاش و کوششی نیـاز نـدارد. ایـن احساس به سادگی دم و بازدم است. تنفس، بالاترین نیاز بدن و هـوا عالی ترین هدیه است. می توانید به اندازه ای از وجود هوا شکرگزار باشید که فقط تنفس در شما ایجاد عشـق کـنـد.
چگونه می توانیـد سپاس گزاری خودتان را بـرای بهره مندی از موهبـت هـوا نـشـان دهیـد؟ با لذت بردن از هـر نفـس! هنگامی که بر تنفس متمركـز شـوید، می توانیـد ایـن عـادت را در خـود پرورش دهیـد کـه از هـوا لذت ببرید. می توانید دسـت کـم هـفـده ـ هجده بـار در دقیقه از آن لذت ببرید. همین تنفس، برای شادی همیشگی و عشق ورزی مداوم کافی ست.
امـا ایـن فقـط یکی از مسیرهای ممکـن بـرای دست یابی بـه عشـق اسـت. یکایک فعالیت های زندگی ما می توانـد بـه آييـن عـشـق ورزی تبدیـل شـود. ما بـه غـذا احتياج داریم و می توانیم همان نگرشی را به غذا داشته باشیم که به هوا داریم. غذا نیز عشـق است و هنگامی که از آن لذت می بریم، وقتی که واقعاً آن را مزه و احساس می کنیم، یکی از لذت بخش ترین تجربه ها را داریم.
دُن میگل روییز
صدای دانش
ص 119 و 120
>>Click here to continue<<