⭕️ استراتژیهای رژیم برای مهار ظرفیت انقلابی جنبش
گرچه بحرانها و تضادهای اجتماعی قابلۀ جنبشهای انقلابیاند، اما تداوم تاریخ بر مدارِ «وضع موجود» هم خود گواهی است بر اینکه بسیاری از این جنینهای انقلابی تا پیش از رسیدن به بالندگی یا سقط میشوند یا ناقصالخلقه. بنابراین «بحران»، ویژگی مشترکِ هر دو جبهۀ انقلاب و ضدانقلاب باهم است. تمرکز این مطلب هم پرداختن به همین بحرانها و نحوه مواجهه با آن است.
***
امروز حکومت میداند که آب، نان، بنزین، هوا، گشت ارشاد یا هر چیز پیشپاافتادهای به تنهایی میتواند جرقۀ انفجار بزرگ بعدی باشد. پس به خوبی بر تناقضهای پرظرافت نگهبانی از این وضعیت آگاه است؛ از یکسو اختناق را ضرورت جلوگیری از هر اصطکاک و بارقۀ خطرآفرین میبیند و از دیگر سو میداند که با هر اقدام سرکوبگرانه، به شکلی متناقض ظرفیت انفجار بعدی را بیشتر میکند. پس استراتژی گذار از این پیچ پرخطر را از چهار راه موازی دنبال میکند:
◼️کنترل پلیسی و سختافزاری جنبش
◼️حذف ادغامی و مهار نرمافزاری جنبش
◼️مدیریت رقابتهای ژئوپلتیکی در خارج برای تخفیف بحرانهای داخلی
◼️تجدید قوای طبقاتی: فصل جدید غارت زیستمحیطی
👈🏾 برای خواندن کامل مطلب، بر Instant-View کلیک کنید.
>>Click here to continue<<