ممنتو موری Memento Mori چیست؟

این عبارت، اصطلاحی کلیدی در بسیاری از مکاتب فلسفی و به معنای «به خاطر داشته باش روزی خواهی مرد» می باشد. رایج‌ترین نماد این مفهوم، جمجمه ای (مرگ) است که اغلب با یک یا چند استخوان همراه است و گاهی با یک ساعت شنی (زمان) و گلی پژمرده (زندگی) همراه است.

رواقیونی مانند اپیکتتوس و سنکا ادعا می کنند که تامل در فناپذیر بودن آدمی سبب می شود که او سپاسگزارتر شود و بیشتر اعمال فضیلتمندانه انجام دهد. به جای اینکه همواره بیشتر و بیشتر بخواهیم این سرمشق به انسان رواقی یادآوری می کند که از داشته کنونی خود لذت ببرد. انسانی که درک کرد زندگی او پایان پذیر است، این درک به او کمک می کند تا حواس خود را معطوف چیزی کند که به راستی اهمیت دارد.

یهودیت: چندین آیه در عهد عتیق بر یادآوری مرگ تأکید دارند. در مزمور ۹۰، موسی دعا می‌کند که خدا به قوم خود بیاموزد که «روزهای خود را بشمارند تا قلبی خردمند به دست آورند».

مسیحیت: عبارت ممنتو موری با رشد مسیحیت توسعه یافت که بر بهشت، جهنم و نجات روح در زندگی پس از مرگ تأکید داشت.

بودیسم: تمرین بودایی ماراناساتی دربارهٔ مرگ مراقبه می‌کند. این کلمه ترکیبی از مارنا «مرگ» و ساتی به معنی «آگاهی» است که بسیار نزدیک به واژه ممنتو موری است.

اسلام: «یاد مرگ» از زمان پیامبر اسلام در مدینه، موضوع اصلی معنویت اسلامی بوده‌است. مفهوم آگاهی از مرگ در قرآن استوار بوده و دستورات مکرری برای توجه به سرنوشت نسل‌های پیشین وجود دارد.

دو مصراع زیر نمونه ای از ممنتو موری در موسیقی قرون وسطی است:

«زندگی کوتاه است و به زودی تمام خواهد شد.
مرگ به سرعت می‌آید و به کسی احترام نمی‌گذارد،
مرگ همه چیز را نابود می‌کند و به هیچ‌کس رحم نمی‌کند. به سوی مرگ می‌شتابیم، از گناه خودداری کنیم.»

«اگر به عقب برنگردی و مثل یک بچه نباشی،
و زندگی خود را برای بهتر شدن تغییر دهید،
شما نمی‌توانید، مبارک، به ملکوت خدا وارد شوید.
به سوی مرگ می‌شتابیم، از گناه خودداری کنیم.»

گروه وابسته به انجمن بین‌المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران

DNDSI.ir
Join → @IranNDE

تجربه نزدیک مرگ، پژوهش ها و گزارش ها

ممنتو موری Memento Mori چیست؟

این عبارت، اصطلاحی کلیدی در بسیاری از مکاتب فلسفی و به معنای «به خاطر داشته باش روزی خواهی مرد» می باشد. رایج‌ترین نماد این مفهوم، جمجمه ای (مرگ) است که اغلب با یک یا چند استخوان همراه است و گاهی با یک ساعت شنی (زمان) و گلی پژمرده (زندگی) همراه است.

رواقیونی مانند اپیکتتوس و سنکا ادعا می کنند که تامل در فناپذیر بودن آدمی سبب می شود که او سپاسگزارتر شود و بیشتر اعمال فضیلتمندانه انجام دهد. به جای اینکه همواره بیشتر و بیشتر بخواهیم این سرمشق به انسان رواقی یادآوری می کند که از داشته کنونی خود لذت ببرد. انسانی که درک کرد زندگی او پایان پذیر است، این درک به او کمک می کند تا حواس خود را معطوف چیزی کند که به راستی اهمیت دارد.

یهودیت: چندین آیه در عهد عتیق بر یادآوری مرگ تأکید دارند. در مزمور ۹۰، موسی دعا می‌کند که خدا به قوم خود بیاموزد که «روزهای خود را بشمارند تا قلبی خردمند به دست آورند».

مسیحیت: عبارت ممنتو موری با رشد مسیحیت توسعه یافت که بر بهشت، جهنم و نجات روح در زندگی پس از مرگ تأکید داشت.

بودیسم: تمرین بودایی ماراناساتی دربارهٔ مرگ مراقبه می‌کند. این کلمه ترکیبی از مارنا «مرگ» و ساتی به معنی «آگاهی» است که بسیار نزدیک به واژه ممنتو موری است.

اسلام: «یاد مرگ» از زمان پیامبر اسلام در مدینه، موضوع اصلی معنویت اسلامی بوده‌است. مفهوم آگاهی از مرگ در قرآن استوار بوده و دستورات مکرری برای توجه به سرنوشت نسل‌های پیشین وجود دارد.

دو مصراع زیر نمونه ای از ممنتو موری در موسیقی قرون وسطی است:

«زندگی کوتاه است و به زودی تمام خواهد شد.
مرگ به سرعت می‌آید و به کسی احترام نمی‌گذارد،
مرگ همه چیز را نابود می‌کند و به هیچ‌کس رحم نمی‌کند. به سوی مرگ می‌شتابیم، از گناه خودداری کنیم.»

«اگر به عقب برنگردی و مثل یک بچه نباشی،
و زندگی خود را برای بهتر شدن تغییر دهید،
شما نمی‌توانید، مبارک، به ملکوت خدا وارد شوید.
به سوی مرگ می‌شتابیم، از گناه خودداری کنیم.»

گروه وابسته به انجمن بین‌المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران

DNDSI.ir
Join → @IranNDE

hottg.com/IranNDE/2366

2.1K viewsedited  Apr 5 at 20:30