"خوک ها"

حدود یک میلیارد خوک پرورشی در دنیا وجود دارد.
خوک‌های پرورشیِ صورتی‌رنگ از نوادگان گراز وحشی هستند که هزاران سال پیش توسط انسان اهلی شدند و عمدتاً برای گوشتشان پرورش داده می‌شوند. طول عمر طبیعی خوک‌ها ۱۵ سال است ولی اینجا قرار نیست کسی به مرگ طبیعی بمیرد.
خوک‌های پرورشی را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: خوک‌های ماده که برای زاد و ولد به کار می‌روند و در سن ۳ تا ۵ سالگی به کشتارگاه فرستاده می‌شوند و خوک‌هایی که فقط برای گوشت پرورش داده می‌شوند و در ۶ ماهگی به کشتارگاه فرستاده می‌شوند.
در دامداری‌های صنعتی، زندگی کوتاه هر دو گروه طاقت‌فرساست. هر دو از ساده‌ترین لذّت‌های زندگی مانند حمام آفتاب، حمام گل و لای، رابطهٔ اجتماعی طبیعی با همنوعان، بازی و حرکت و کشف دنیای اطراف، لانه‌سازی و حتی هوای آزاد محروم هستند. در دامداری‌های صنعتی اثری از سبزه و کاه و گل و لای و آفتاب نیست. خوک‌ها در اصطبل‌های بتونی که کف آن با آهن یا پلاستیک پوشانده شده است روز را شب و شب را روز می‌کنند.
کف اصطبل معمولاً مشّبک است طوری که ادرار و مدفوع حیوانات مستقیماً به کانال فضولات می‌ریزد. هوای این اصطبل‌ها چنان بدبو و پر از آمونیاک است که حتی فعالان حقوق حیوانات که به صورت مخفیانه وارد این دامداری‌ها می‌شوند تا وضعیت خوک‌ها را ثبت کنند، بیشتر از چند دقیقه نمی‌توانند در آنجا بمانند.
این اصطبل‌ها برای موجودات باهوشی مانند خوک‌ها چنان خسته کننده هستند که تمام آنها علایم افسردگی و آشفتگی شدید را نشان می‌دهند و از روی درماندگی مرتب همدیگر را گاز می‌گیرند (مخصوصاً در قسمت دم).
برای آنکه پیامدهای ناشی از این گاز گرفتگی‌ها را کم کنند، در هفتهٔ اول پس از تولد، دندان‌های نیش آنها را می‌برند و دم آنها را کوتاه می کنند. علاوه بر این، چون گوشت خوک‌های نر بالغ بوی بدی می‌دهد، در همان هفتهٔ اول بیضه‌های خوک‌های نر را هم می‌برند. تمام این عمل‌ها بدون بی‌حسی انجام می‌شود و درد فیزیکی و روحی ناشی از آنها تا مدت‌ها با خوک‌ها باقی می‌ماند.

#چگونه_حیوانات_اماده_ذبح_میشوند

"حیوانیت"

" حیوانیَت "

"خوک ها"

حدود یک میلیارد خوک پرورشی در دنیا وجود دارد.
خوک‌های پرورشیِ صورتی‌رنگ از نوادگان گراز وحشی هستند که هزاران سال پیش توسط انسان اهلی شدند و عمدتاً برای گوشتشان پرورش داده می‌شوند. طول عمر طبیعی خوک‌ها ۱۵ سال است ولی اینجا قرار نیست کسی به مرگ طبیعی بمیرد.
خوک‌های پرورشی را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: خوک‌های ماده که برای زاد و ولد به کار می‌روند و در سن ۳ تا ۵ سالگی به کشتارگاه فرستاده می‌شوند و خوک‌هایی که فقط برای گوشت پرورش داده می‌شوند و در ۶ ماهگی به کشتارگاه فرستاده می‌شوند.
در دامداری‌های صنعتی، زندگی کوتاه هر دو گروه طاقت‌فرساست. هر دو از ساده‌ترین لذّت‌های زندگی مانند حمام آفتاب، حمام گل و لای، رابطهٔ اجتماعی طبیعی با همنوعان، بازی و حرکت و کشف دنیای اطراف، لانه‌سازی و حتی هوای آزاد محروم هستند. در دامداری‌های صنعتی اثری از سبزه و کاه و گل و لای و آفتاب نیست. خوک‌ها در اصطبل‌های بتونی که کف آن با آهن یا پلاستیک پوشانده شده است روز را شب و شب را روز می‌کنند.
کف اصطبل معمولاً مشّبک است طوری که ادرار و مدفوع حیوانات مستقیماً به کانال فضولات می‌ریزد. هوای این اصطبل‌ها چنان بدبو و پر از آمونیاک است که حتی فعالان حقوق حیوانات که به صورت مخفیانه وارد این دامداری‌ها می‌شوند تا وضعیت خوک‌ها را ثبت کنند، بیشتر از چند دقیقه نمی‌توانند در آنجا بمانند.
این اصطبل‌ها برای موجودات باهوشی مانند خوک‌ها چنان خسته کننده هستند که تمام آنها علایم افسردگی و آشفتگی شدید را نشان می‌دهند و از روی درماندگی مرتب همدیگر را گاز می‌گیرند (مخصوصاً در قسمت دم).
برای آنکه پیامدهای ناشی از این گاز گرفتگی‌ها را کم کنند، در هفتهٔ اول پس از تولد، دندان‌های نیش آنها را می‌برند و دم آنها را کوتاه می کنند. علاوه بر این، چون گوشت خوک‌های نر بالغ بوی بدی می‌دهد، در همان هفتهٔ اول بیضه‌های خوک‌های نر را هم می‌برند. تمام این عمل‌ها بدون بی‌حسی انجام می‌شود و درد فیزیکی و روحی ناشی از آنها تا مدت‌ها با خوک‌ها باقی می‌ماند.

#چگونه_حیوانات_اماده_ذبح_میشوند

"حیوانیت"

hottg.com/Heyvaniyat/1373

1.7K views°Uniku…, Dec 11, 2021 at 09:30