دو کار هست که در هر شرایطی طی این سالها انجام دادم. اولی سرودن هایکویی برای سال نو و دیگری همین یادداشتی که مشغولش هستم و نمیدانم چقدر خواندنی است!
برخی عادتها قابل تحملاند برخی لذتی دارند و برخی همراه با رویا پردازی. یادداشت هر ساله من در این روز یکی از آن رویاپردازیهای همه سالهام است و در تمام این سالها یک رویا در پس آن میگذرد. یادم نیست اولین بار چه سالی یادداشت نوشتن در روز تولدم آغاز شد اما میدانم که همیشه خواستهام در پشت واژگانی که بخوبی پشتشان پنهان میشوم چه بود.
زندگی وجود دارد و هرچقدر تلاش برای انکارش کنیم هم تغییری حاصل نمیگردد. باید پذیرفت، پیش رفت یا تحمل کرد و روزی آن را به نحوی بگذاری و بروی. زندگی خواه ناخواه همه چیز را به خود گره زده و تو را تا جایی که بتواند بدنبال خویش میکشد. و این شاید بزرگترین اعجاز و یا ...
بگذریم. این واژگان را باید پایان برد در یکی از همین روزها.
#مهدی_آزاد
۲۴فروردین ۱۴۰۳
@ForAzadism
>>Click here to continue<<