یکی از صحنههای تکراری در غزه بمباران منازل مسکونی توسط دشمن بزدل است که برخی از ساکنان فوری شهید میشوند و شماری از کودکان و مردان و زنان زیر آوار گیر میمانند و داد و فریاد میزنند.
مردم با دست خالی و بدون ابزار و وسایل سنگین برای اخراج شان تلاش میکنند اما نمیتوانند آوارها را بردارند.
از این رو این فریادهای کمکطلبی به تدریج رو به خاموشی میرود تا آن که ارواح شان از پیکر جدا میشود و به سوی آفریدگان خود پرواز میکند.
ای کسانی که برای کسب امتیاز و منافع از دشمنان در اعمال فشار بر مردم غزه سهیم میشوید متوجه باشید که -اگر در این حال هلاک شوید- برای همیشه در عذاب دوزخ میمانید.
در آنجا آب و غذا میخواهید ولی در جواب میشنوید که آب و غذا بر شما حرام شده است.
فریاد میزنید اما به شما گفته میشود: «اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ ۖ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ/به آتش وارد شوید و بدان بسوزید، چه شکیبائی کنید و چه بیتابی، به حال شما تفاوتی نمیکند. چرا که تنها برابر کارهائی که خودتان کردهاید کیفر داده میشوید».[طور: ۱۶]
برای خروج از آتش دست و پا میزنید اما نمیتوانید و در عذاب ابدی میسوزید.
ای جنایتکاران در عذابی کاملا مطابق جنایات خود مجازات خواهید شد.
اما خطاب به برادران خود در غزه میگوییم، شکیبایی پیشه کنید. از الله متعال خواهانیم که به ما و شما پیروزی در دنیا و عزت در بهشت عطا کند و ما را به حمایت از شما یاری دهد تا گناهی بر ما نماند.
دکتر ایاد قنیبی
>>Click here to continue<<