🟢 اگر یک سیاستمدار یا مدیر دولتی با استناد به داده های واقعی، تضعیف در متغیرهای اقتصاد کلان که تاثیر مستقیم بر رفاه مردم دارد، را به رسمیت بشناسد و با تکیه بر خرد جمعی، مشورت با اساتید متخصص و تکیه بر تجربه و دانش آکادمیک خود در دانشگاه های اصیل و درجه یک، جهت رفع مشکلات اقتصادی تلاش صادقانه داشته باشد، با توکل بر خدا یا به موفقیت نزدیک می شود یا اینکه استعفا می دهد و بار مسئولیت را کم می کند که در دنیا و آخرت شرمنده خلق و خدای خلق نشود و نام ننگ از خود در تاریخ به جا نگذارد.
🟢 اما برای یک سیاستمدار که تحصیلات آکادمیک او تیره و تار است، پشتوانه مقبولیت عام ندارد و صرفا با رشد در یک بستر رانتیر با تکیه بر یک ایدئولوژی خاص به فکر منافع شخصی یا حزبی است، به جای طی مراحل عُقلایی فوق، به راحتی می تواند با دستکاری داده های اقتصاد کلان، فرافکنی، لودگی، متهم کردن متخصصین، تمسخر منتقدین، مشکلات را از بیخ و بُن انکار نماید و بدون توجه به شرایط رفاه و زندگی مردم، ادعای رشد و پیشرفت اقتصادی داشته باشد.
باید کمی تامل و تفکر کنیم تا تشخیص دهیم دلسوز واقعی مردم و کشور چه کسی است؟ نباید گول ظاهر آدم ها را بخوریم.
اینکه در عرصه اقتصاد کلان از مرحله پذیرش مشکل به مرحله انکار مشکل رسیدیم، یعنی ....
امام صادق (ع) فرمود: تمام ریا شرك است. كسی كه برای مردم كار كند اجرش با مردم است و كسی كه برای خدا كار می كند ثوابش به عهده خداست.
@Bourseuniversity
>>Click here to continue<<