بودا میگفت هیچچیزی بدون غذا زنده نمیماند. این حقیقت نهتنها دربارۀ حیات جسمانی موجودات زنده، که درمورد حالات روانی نیز صادق است. گل عشق برای زندهماندن به آبیاری، توجه، و پرورش نیاز دارد. و اگر رنجهايمان دوام میآورند و زنده میمانند به این دلیل است که خوراک آنها را تأمین میکنیم.
ما با رنج، پشیمانی، و غمهايمان همان کاری را میکنیم که حیوانات نشخوارکننده با غذاهايشان میکنند! جويدن، بلعیدن، بالاآوردن و سپس دوباره خوردن آنها!
اگر هنگام کارکردن، غذاخوردن، قدمزدن، يا گفتوگو با کسی، با خیالات گذشته و آينده و نگرانیهای زمان حال، خوراک رنجهايمان را تأمین کنیم، خود را قربانی آن خیالات میکنیم و نابود میشويم.
📕 نیلوفر و مرداب
✍🏽 #تیچ_نات_هان
@BooK_Readiing
>>Click here to continue<<