🎎 یک تئاتر کمدیِ روشنفکری یا همان تئاترِ آزادِ روشنفکری یا واریتهٔ روشنفکری
📃 در باب نمایشِ برادران کارامازوف کاری از اشکان خیلنژاد و تروپش
🖊 آراز بارسقیان
🔸در روزگارِ ابتذال و زوال و در آستانهٔ ورود به «جامعهٔ پایان»، تماشای تئاتری «هفتساعته» (از جمع تمام حواشی حضور در سالن و خوردن آن ساندویچ نان و پنیر و گردوی اهدایی گروه تا هنگام خروج) میتوانست بارقهای از امید باشد. در نتیجه حتماً برای بررسی این کار، سوای هر نتیجه و اثرگذاریای و درستی و غلطی، باید فراتر از «کامنتهای تیوالی» و «پُست و استوری اینستاگرامی» رفت و به وقتِ خودمان، اگر نه وقتِ گروه اجرایی، احترام بگذاریم. از طرف دیگر باید گفت ظرفیت تئاتر همچنان آنقدر که باید گسترش نیافته که تماشاخانهها توان پذیرش یک پروژهٔ بلند (آغاز از سال ۱۳۹۶) و تجربی و در این مورد یک «تمرین/اجرا» را داشته باشند. تمرین/اجرایی که احتمالاً سروشکلش، یعنی تعداد اجرای محدود (هفتهای یک سانس ـ نهایت دو سانس) و از همه مهمتر اختصاص روزِ تعطیلی تئاتر یعنی «شنبهها» (و البته پنجشنبه و جمعهها ـ که لابد با کلی سختی همراه است) نشانههای ظاهری یک تئاتر «دیگر» است که بناست «در عمل» خود را بر اساس تمام این ظواهر تئاتریِ متفاوت، معرفی کند. متفاوت از جریان روز، متفاوت در جنس تمرین، در جنس بازیگری، در جنس حرفی که زده میشود و هر اتفاق دیگری.
📍 شما میتوانید مطلب کامل را در ویرگول یا سایت بخوانید:
🔗 metropolatleast.ir/kyie
یا
🔗 vrgl.ir/KG5tC
حداقلْ کلانشهر
🔗 @AtLeastLiterature
>>Click here to continue<<
