هنگامی که در سکون به درخت یا انسانی مینگری، این کیست که مینگرد؟ وجودی عمیقتر از شخص؛ آگاهی به آفریدهاش مینگرد.
به وقفه توجه کن! وقفهی ميـان دو فكر، فضای ساکن کوتاه میـان واژهها در گفتوگو، فاصلهی میان نتهای پیانو یا فلوت، یا وقفهی میان دم و بازدم.
هنگامی که به درختی نگاه میکنی و سکون آن را در مییابی، خودت نیز ساکن میشوی و در سطح بسیار عمیقی با آن ارتباط برقرار میکنی. با هر چه از طریق «سکون» دریافت کنی، احساس یگانگی مینمایی. احساس یکیبودن با همه چیز، همان عشق حقیقیست.
سایت اسرار درون:
Asrardaroun.com
🆔 @Asrar_Daroun
>>Click here to continue<<