🥀 یک حرف از هزاران Webview 5808.html Telegram

‌
🔹️«دو چشم مینا» یک تئأتر موزیکال کاملاً ایرانی و زیبا

به تماشای «دو چشم مینا» که بنشینی چشم بر هم نمی‌توانی زد. همه زیبایی است اندر زیبایی. از دیالوگ‌هایی که به نظمی نغز درآمده‌اند، از ریتم تندِ قصهٔ عاشقانه‌ای که تمام حواست را درگیر می‌کند، از قالب سوررئالی که اندیشه‌ات را به‌کار می‌گیرد، از بازی ماهرانه‌ای که تک‌تک آن‌همه بازیگر به‌روی صحنه می‌آورند و هریک چنان در نقش خود فرو رفته‌اند که انگار چشم همهٔ تماشاگران فقط به اوست؛ از لحن خوش راوی و آهنگ زیبای موسیقی و رقصی چنان میانهٔ میدان هنر...

داستان اما ساده است، مثل همهٔ داستان‌های عاشقانه و اصلاً مثل خود عشق و دقیقاً مثل عشق که: «عشق آسان نمود اول, ولی افتاد مشکل‌ها...» همین شعر حافظ را که راوی در اوایل داستان خواند، دانستم که باید تمام هوش‌وحواسم را به این نمایش بسپارم. زیرا نه بدان سادگی است که خلق از دیالوگ‌ها و حرکت‌های تماشاگران به خنده می‌افتند.

نویسنده و کارگردان به‌زیبایی اسباب و لوازم زندگی را هم وارد این قصهٔ عاشقانه‌ کرده تا عمق تأثیر این عالی‌ترین حالت معنوی انسان را بر محیطش نشان دهد و همهٔ عالم را هم‌آوا با عشاق. بازی‌ها بسبار پیچیده طراحی شده‌اند به‌طوری که هیچ تماشاگری قادر نیست تمام بازی‌های روی صحنه را دنبال کند و البته که قصهٔ عشق همین است؛ چندوجهی و پیچیده.

همهٔ اینها به زیبایی طراحی و اجرا می‌شوند. اما برای من تلفیق هنر مدرنِ موزیکال با ادبیات کهن فارسی است که به‌وجدم آورد و شورم بخشید. در «دو چشم مینا» من فقط یک تئاتر موزیکال عشقی ندیدم. ممزوجی از ادبیات کهن این سرزمین را دیدم برگرفته از شعر حافظ و نظامی‌گنجوی، همراه با موسیقی سنتی، موسیقی پاپ، فرهنگ و ادبیات مدرن و نمایشی در قالب سوررئال.

مغز ماجرا اما در آنجاست که مثلث عشقیِ قصهٔ «دوچشم مینا» به جایی ختم می‌شود که حافظ به نیکی آن را چنین سروده:

اگر بر جای من غیری گزیند دوست، حاکم اوست
حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم

به هر روی، تئاتر موزیکال «دو چشم مینا» شب سرد زمستانی مرا با انرژی سرشارش گرم و خواستنی کرد. به همهٔ دست‌اندرکارانش دست‌مریزاد می‌گویم.

پ.ن: این تئاتر هم‌اکنون در سالن تئاتر شهر مشهد واقع در پارک ملت بر روی صحنه است و به‌گمانم فردا آخرین شب اجرای آن باشد.

#ثنایی_نژاد
🆔 @yek_harf_az_hezaran

1.8K viewsedited 19:57