Create: Update:
▫️▫️▫️
دفترهای طراحی اگون شیله دیدگاهی صمیمی از روش‌های کاری او ارائه می‌دهند. بیشتر دفترهایی که از او باقی مانده‌اند، نسبتاً کوچک هستند و این نشان می‌دهد که این هنرمند اتریشی معمولاً آن‌ها را همیشه همراه خود داشته است. با توجه به محتوای این دفترها، شیله عمدتاً از آن‌ها برای طراحی از طبیعت استفاده نمی‌کرد، بلکه بیشتر به‌عنوان دفترچه‌ای برای ثبت مداوم ایده‌های نقاشی‌هایش بهره می‌برد.
برخی از طراحی‌های کوچک در این دفترچه‌ها، دقیقاً با ترکیب‌بندی نهایی نقاشی‌های او مطابقت دارند، در حالی که برخی دیگر روندی تکاملی را طی کرده‌اند. این گسترۀ دوصفحه‌ای از یک دفترچه‌ی جیبی با جلد روغنی سیاه را می‌توان با نقاشی‌های «دوستان (میزگرد)، بزرگ» و «چهار درخت» (هر دو آغاز شده در سال ۱۹۱۷) مقایسه کرد.
تصاویر اثر اگون شیله: طراحی‌های مدادی از دفترچه‌ای با جلد روغنی سیاه که بین سال‌های ۱۹۱۳ تا ۱۹۱۸ توسط شیله استفاده شده است. «دوستان (میزگرد)، بزرگ»، ۱۹۱۸، رنگ روغن روی بوم. «چهار درخت»، ۱۹۱۷، رنگ روغن روی بوم.
دفترهای طراحی اگون شیله دیدگاهی صمیمی از روش‌های کاری او ارائه می‌دهند. بیشتر دفترهایی که از او باقی مانده‌اند، نسبتاً کوچک هستند و این نشان می‌دهد که این هنرمند اتریشی معمولاً آن‌ها را همیشه همراه خود داشته است. با توجه به محتوای این دفترها، شیله عمدتاً از آن‌ها برای طراحی از طبیعت استفاده نمی‌کرد، بلکه بیشتر به‌عنوان دفترچه‌ای برای ثبت مداوم ایده‌های نقاشی‌هایش بهره می‌برد.
برخی از طراحی‌های کوچک در این دفترچه‌ها، دقیقاً با ترکیب‌بندی نهایی نقاشی‌های او مطابقت دارند، در حالی که برخی دیگر روندی تکاملی را طی کرده‌اند. این گسترۀ دوصفحه‌ای از یک دفترچه‌ی جیبی با جلد روغنی سیاه را می‌توان با نقاشی‌های «دوستان (میزگرد)، بزرگ» و «چهار درخت» (هر دو آغاز شده در سال ۱۹۱۷) مقایسه کرد.
تصاویر اثر اگون شیله: طراحی‌های مدادی از دفترچه‌ای با جلد روغنی سیاه که بین سال‌های ۱۹۱۳ تا ۱۹۱۸ توسط شیله استفاده شده است. «دوستان (میزگرد)، بزرگ»، ۱۹۱۸، رنگ روغن روی بوم. «چهار درخت»، ۱۹۱۷، رنگ روغن روی بوم.
▫️▫️▫️
دفترهای طراحی اگون شیله دیدگاهی صمیمی از روش‌های کاری او ارائه می‌دهند. بیشتر دفترهایی که از او باقی مانده‌اند، نسبتاً کوچک هستند و این نشان می‌دهد که این هنرمند اتریشی معمولاً آن‌ها را همیشه همراه خود داشته است. با توجه به محتوای این دفترها، شیله عمدتاً از آن‌ها برای طراحی از طبیعت استفاده نمی‌کرد، بلکه بیشتر به‌عنوان دفترچه‌ای برای ثبت مداوم ایده‌های نقاشی‌هایش بهره می‌برد.
برخی از طراحی‌های کوچک در این دفترچه‌ها، دقیقاً با ترکیب‌بندی نهایی نقاشی‌های او مطابقت دارند، در حالی که برخی دیگر روندی تکاملی را طی کرده‌اند. این گسترۀ دوصفحه‌ای از یک دفترچه‌ی جیبی با جلد روغنی سیاه را می‌توان با نقاشی‌های «دوستان (میزگرد)، بزرگ» و «چهار درخت» (هر دو آغاز شده در سال ۱۹۱۷) مقایسه کرد.
تصاویر اثر اگون شیله: طراحی‌های مدادی از دفترچه‌ای با جلد روغنی سیاه که بین سال‌های ۱۹۱۳ تا ۱۹۱۸ توسط شیله استفاده شده است. «دوستان (میزگرد)، بزرگ»، ۱۹۱۸، رنگ روغن روی بوم. «چهار درخت»، ۱۹۱۷، رنگ روغن روی بوم.
دفترهای طراحی اگون شیله دیدگاهی صمیمی از روش‌های کاری او ارائه می‌دهند. بیشتر دفترهایی که از او باقی مانده‌اند، نسبتاً کوچک هستند و این نشان می‌دهد که این هنرمند اتریشی معمولاً آن‌ها را همیشه همراه خود داشته است. با توجه به محتوای این دفترها، شیله عمدتاً از آن‌ها برای طراحی از طبیعت استفاده نمی‌کرد، بلکه بیشتر به‌عنوان دفترچه‌ای برای ثبت مداوم ایده‌های نقاشی‌هایش بهره می‌برد.
برخی از طراحی‌های کوچک در این دفترچه‌ها، دقیقاً با ترکیب‌بندی نهایی نقاشی‌های او مطابقت دارند، در حالی که برخی دیگر روندی تکاملی را طی کرده‌اند. این گسترۀ دوصفحه‌ای از یک دفترچه‌ی جیبی با جلد روغنی سیاه را می‌توان با نقاشی‌های «دوستان (میزگرد)، بزرگ» و «چهار درخت» (هر دو آغاز شده در سال ۱۹۱۷) مقایسه کرد.
تصاویر اثر اگون شیله: طراحی‌های مدادی از دفترچه‌ای با جلد روغنی سیاه که بین سال‌های ۱۹۱۳ تا ۱۹۱۸ توسط شیله استفاده شده است. «دوستان (میزگرد)، بزرگ»، ۱۹۱۸، رنگ روغن روی بوم. «چهار درخت»، ۱۹۱۷، رنگ روغن روی بوم.
>>Click here to continue<<
tootimag
