دختران در مهارت‌های کلامی عملکرد بسیار مطلوبی داشته؛ حال آنکه در مهارت‌های ریاضی و فضایی ضعیف‌ترند. بنابراین، والدین می‌توانند با انجام بازی‌هایی که مهارت‌های ریاضی و فضایی را تقویت می‌کنند، به دختران خود کمک کنند تا مهارت‌های خود را تکمیل نمایند.

برای مثال، می‌توان مهارت‌های فضایی دختران را از طریق انجام فعالیت‌هایی نظیر بازی‌های پرتابی-گرفتنی (بازی‌هایی که در آن والدین توپی را به طرف کودک پرتاب می‌کنند و او باید آن را بگیرد) و فوتبال پرورش داد و برای تقویت مهارت‌های ریاضی می‌توان با آنها بازی‌های عددی نظیر ماروپله انجام داد.

پسران در مهارت‌های کلامی ضعیف‌ترند؛ بنابراین بسیار مهم است روزانه ساعاتی را صرف خواندن کتاب برای آنها کنید. انجام بازی‌هایی با کلمات نیز می‌تواند در تقویت زبان گفتاری موثر باشد؛ مانند بازی «من با چشمان خودم دیدم که....» (در این بازی فرد شی‌ای را در محیط در نظر می‌گیرد؛ ولی انتخاب خود را برملا نمی‌سازد، فقط حرف اول آن را می‌گوید. سپس کودک باید تشخیص دهد که نام شی مورد نظر چیست).

با این حال، والدین نباید تصور کنند پسرشان خودبه‌خود در ریاضی و دخترشان در مهارت‌های زبانی عملکرد مطلوبی دارد. لومیس و استیونسون (۱۹۹۰) هزاران کودک را در تایوان، ژاپن و ایالات متحده بررسی کردند و هیچ تفاوت جنسیتی‌ای در نتایج آزمون ریاضی عمومی و سایر مهارت‌های آنها به دست نیاوردند؛ با وجود اینکه مادران دستاورد پسربچه‌ها را در ریاضی در مقایسه با دختران بهتر ارزیابی کرده بودند.

فِی کارلیسِل
از کتاب روانشناسی برای والدین
ترجمه فریده فتوحی

@tarbi

پیج اینستاگرام کانال تربیت فرزند 👇👇

https://instagram.com/Parviz_abdolmaleki

#بهبود_تربیت_فرزند

لازم است والدین در تربیت فرزندشان روش یکسانی داشته باشند و به عنوان یک تیم عمل کنند. فرزندان سخت ترین درخواست والدین متحد را راحتتر از ساده ترین درخواست والدین متناقض اجرا می کنند.

@tarbi

پیج اینستاگرام کانال تربیت فرزند 👇👇

https://instagram.com/Parviz_abdolmaleki

#تلنگر

وقتی که به دخترم گفتم که باید به برادرش احترام بگذارد
اما به پسرم نگفتم که به همان اندازه به خواهرش احترام بگذارد
باز هم برتر بودن مردانه پسرم را به او یادآوری کردم

وقتی که نجابت را به دخترم آموختم
اما عفاف را به پسرم نیاموختم
به پسرم یاد دادم که نجابت فقط مخصوص زن است

وقتی که دخترم را برای یک ساعت دیر آمدن به خانه بازخواست کردم
اما به پسرم اجازه دادم که  آخر شب به خانه برگردد
به پسرم آموختم که بر خلاف خواهرش می‌تواند خطا کند

وقتی که از کودکی به دخترم یاد دادم که زن باشد، کدبانو و صبور و فداکار باشد
اما به پسرم فقط یاد دادم که قدرتمند باشد
در واقع نام خانواده را به پسرم آموختم نه مسئولیت خانواده را

وقتی........

بله؛ من هم مقصرم که وظیفه مادری خود را در حق خودم و زنان جامعه ام به درستی انجام ندادم
من هم به عنوان یک زن ،مقصرم که به جای اصلاح خودم فقط به جامعه ام انتقاد کردم.

@tarbi

پیج اینستاگرام کانال تربیت فرزند 👇👇

https://instagram.com/Parviz_abdolmaleki

🌸خوشبينی آهن ربای
"شـاديه"
🌸اگه خوشبين باشی
همه خوبی ها و حتی
🌸همه آدم های خوب
به سمتت كشيده می شوند
🌸آرزو می کنم که
امروز به آرزوهای
🌸قشنگتون برسیـد
@tarbi

🌹🌹🌹🌹🌹🌿🌿🌿🌿🌿🌿

محبت والدین به کودک باید "بی قید و شرط" باشد، نه "بی حد و اندازه"

بی قید و شرط بودن یعنی در هر حالت و شرایطی فرزندی فرزند را نفی نکنیم.
دیگه بچه من نیستی!
دیگه مادرت نیستم!
میرم بابای یکی دیگه میشم!
و شخصیت او را نکوبیم.
بلکه اگر از رفتار خاصی ناراضی شدیم نارضایتی خود را از آن عملکرد بیان داریم و بگیم بهتره اینکارو انجام میدادی نه از وجود و شخصیت کودک.
مثلا بگوییم :
از این کلمات خوشم نمیاد
دوست ندارم پسرم بی ادبی کنه
دلم می خواد دخترم خودش کارشو انجام بده.

@tarbi

پیج اینستاگرام کانال تربیت فرزند 👇👇

https://instagram.com/Parviz_abdolmaleki

بخش بزرگی از ساختار شخصیت ما، در کودکی و در ارتباط با والدین‌مون شکل می‌گیره 👨‍👩‍👧‍👦

والدینی که از لحاظ عاطفی و هیجانی ناپخته باشن، از این جملات زیاد استفاده میکنن و ناخواسته به سلامت روان فرزندشون آسیب میزنن

@tarbi

📣 از مهمترین ویژگیهای یک والد خوب:

↩ احساس امنیت دادن به کودک است. امنیت روانی، فیزیکی و عاطفی که به اندازه کافی باید کودک آن را تجربه کند.
توجه زیاد از حد، یعنی کنترل.
توجه کمتر از حد، می‌شود سهل‌گیری و بی‌خیالی.

↩ جملاتی كه به کودک حس امنیت می دهد:

«من اینجا هستم و بغلت می‌كنم»
«من اینجا هستم، كنار تو و نمی‌گذارم آسیب ببینی»
«من اینجا هستم و صدایت را می شنوم، خواسته‌ات را به من بگو، لازم نیست جیغ بكشی و گریه كنی تا توجه‌ام را جلب كنی»
«من اینجا هستم و تو آرام باش»
«من اینجا هستم و می‌توانی روی من حساب كنی».

@tarbi

پیج اینستاگرام کانال تربیت فرزند 👇👇

https://instagram.com/Parviz_abdolmaleki

به کودکتان یاد دهید که گفتن «نه» به معنای زیر سوال بردن شخصیت او و تصمیم هایش نیست، بلکه تنها به معنای داشتن نظری متفاوت است و برایش با رفتارتان روشن کنید، «نه» گفتن و نه شنیدن قرار نیست هیچ آسیبی به رابطه شما بزند.

کودکی که در جریان این معادلات ساده روزمره، مهارت«نه» گفتن را یاد می گیرد، در سالهای جوانی می تواند به خواسته دوستی که به او سیگار تعارف می کند، بدون ترس از قطع شدن رابطه اش، نه بگوید و به توقع های نابه جای دیگران در سال های بعد بدون ترس از به خطر افتادن زندگی و رابطه ها، جواب منفی بدهد.



@tarbi

پیج اینستاگرام کانال تربیت فرزند 👇👇

https://instagram.com/Parviz_abdolmaleki

*علت اینکه بعضی از  بچه ها از زندگی و بازی لذت نمیبرن چیه؟*

اینکه کودکان ما ازبازی و از زندگی کردن لذت نمیبرن، به خودمون برگردیم
‼️آیا خودمون از زندگی لذت میبریم ؟

‼️آیا ما زیبایی های زندگی رو می بینیم یا همش تاریکی ها و ضعفهارو می بینیم؟🧐

✅سعی کنیم عینکی که باهاش به دنیا نگاه می کنیم رو تغییر بدیم😎

✅جلوی بچه ها ازطبیعت🌸🌱 بگیم از اینکه مثلا چه هوای خوبی چه گل زیبایی و چه آسمون آبی و ...☺️

✅نقاط مثبت آدمهارو ببینیم و جلوی بچه ها بگیم👌

🔸البته این مثبت نگاه کردن یک شبه و یک روزه حاصل نمیشه، نیاز به تمرین و تکرار داره تا مسیر عصبی اش در ذهن ما شکل بگیره.

نادیه زارعی

@tarbi

پیج اینستاگرام کانال تربیت فرزند 👇👇

https://instagram.com/Parviz_abdolmaleki

ذهن بعضی آدما مثل بیمارستانی است که نه درمانگاه دارد و نه ریکاوری، فقط بخش جراحی و اورژانس دارد. هر فکری که از ذهن می‌گذرد جدی گرفته می‌شود و اجازه عبور صادر نمی‌شود.

این جور آدمها به محض ورود یک فکر خیلی سریع تحت تاثیر آن قرار می‌گیرند و بر اساس محتوای فکر یا حالشان بد می‌شود یا بر اساس آن واکنش نشان می‌دهند، خلاصه خیلی فکراشونو جدی می‌گیرند و لحظه‌ای از دور به آن نگاه نمی‌کنند و درست و غلط بودنش را ارزیابی نمی‌کنند.

در حالی که بسیاری از فکرها مثل تورم آپاندیس نیست که بلافاصله باید آن را جراحی کرد.
اغلب فکرهای ما یک سرماخوردگی ساده است که اگر کاری به کارش نداشته باشید و استراحت کنید خودش خوب می‌شود.‌

تمرین کنید فکرهاتونو ببینید، از دور نگاهشون کنید، کاری به کارشون نداشته باشید، اونا دارن به سادگی از محفظه ذهن عبور می‌کنند و رد می‌شوند و آزاری به شما و دیگری نمی‌رسانند به شرط این که اونا رو جدی نگیرید و راهشونو نبندید یا حداقل واکنش بر اساس اونا رو به عقب بیندازید تا هیجانتان فروکش کند و عاقلانه تصمیم بگیرید.

@tarbi

ڪاش میشدبازڪوچک میشدیم....
لااقل یک روز
ڪودک میشدیم
@tarbi

علت این که بچه ها صبور نیستند این است که بلافاصله سرویس گرفته اند و فاصله ی بین خواست و خواسته را بسیار کوتاه کرده ایم. در صورتی که فقط در 
یك سال اول است که اصلا نباید بین این دو فاصله باشد و بعد از این سن به آرامی باید بین خواست و خواسته ی کودک فاصله ایجاد شود که صبوری و 
بردباری باال برود و لذت بیشتر شود. این فاصله در بچه های ما بسیار کم شده است و هر چه این فاصله کم تر شود، صبوری کمتر می شود و به دنبال آن 
ناسپاسی بیشتر خواهد شد. بچه های امروز بسیار ناسپاس و بی صبر هستند چون فاصله ی خواست و خواسته در آن ها به صفر رسیده است و برای چیزی که 
می خواهند به دست آورند صبر ندارند. منظور من با حسرت بزرگ کردن بچه ها نیست ولی باید صبر کنند تا وقتی به دست می آورند لذت ببرند.

@tarbi

پیج اینستاگرام کانال تربیت فرزند 👇👇

https://instagram.com/Parviz_abdolmaleki

#بهبود_تربیت_فرزند

فرزندان ما مثل عنصر کربن هستند هم پتانسیل به الماس تبدیل شدن رو دارند هم به ذغال تبدیل شدن.
باور کنید یا نکنید این شما والدین هستید که انتخاب می‌کنید که فرزندتون به چه چیزی تبدیل بشه.

@tarbi

پیج اینستاگرام کانال تربیت فرزند 👇👇

https://instagram.com/Parviz_abdolmaleki

یادمون باشه که گریه کردن بچه‌ها ،
دو نوع داره :

1️⃣ گریه‌ای که میخواد باهاش حرف خودش رو پیش ببره و دل ما رو به رحم بیاره و باج بگیره.
➕ مثلا گریه می‌کنه که بهش موبایل بدیم.

2️⃣ گریه‌ای که به‌خاطر درد و رنج ایجاد شده.
➕ مثلا دلش درد می‌کنه یا یبوست داره، یا تب داره، یا دوستش بهش فحش داده.

✔️ گریه‌ی اول رو باید با بی‌توجهی بهش جواب داد،
اما گریه‌ی دوم رو باید با عشق و محبت و حمایت، درک کرد.

« خیلی ساده‌ست »

@tarbi

پیج اینستاگرام کانال تربیت فرزند 👇👇

https://instagram.com/Parviz_abdolmaleki

#تلنگر

در ایران پدرها و مادرها مقابل فرزندشون همدیگر را نوازش نمی کنند و در آغوش نمی کشند و اینکار رو مقابل کودک زشت می دانند...  اما هنگام مشاجره رعایت فرزند را نمی کنند و مقابل او با هم مشاجره می کنند و فرزند چه بسا از داد و بیداد آنها به گریه می افتد!
خوب کودکان از کجا مهرورزی بیاموزند؟
نوازش و مهرورزی در رسانه ها ممنوع است.
در مدرسه ممنوع است.
در خانواده ممنوع است.
پس ذهن کودک بیشتر از مهرورزی، خشونت را می آموزد.
جان لنون چه زیبا گفته: در جهانی زندگی می‌کنیم که باید پنهانی عشق ورزی کرد، در حالی‌ که در روز روشن خشونت را تمرین میکنند.

@tarbi

پیج اینستاگرام کانال تربیت فرزند 👇👇

https://instagram.com/Parviz_abdolmaleki

سلام، محمد، خوش آمدید! از دیدن شما خوشحالیم.