🎫 🎫🎫
درباره تکنیک دلفی

#قسمت_اول

یکی از روش های کسب دانش گروهی مورد استفاده، تکنیک دلفی است (۱) که فرایندی است که دارای ساختار پیش بینی و کمک به تصمیم گیری در طی راندهای پیمایشی، جمع آوری اطلاعات و در نهایت، اجماع گروهی است ۲) و (۳در حالی که اکثر پیمایش ها سعی در پاسخ به سؤال چه هست؟ دارند، دلفی به سؤال چه می تواند/ چه باید باشد؟ پاسخ می دهد(۴). با توجه به اینکه امروزه تکنیک دلفی در تحقیقات آینده پژوهی به شدت مورد توجه و استفاده قرار می گیرد، این مقاله، به تفصیل این تکنیک را از نظر تاریخچه، تعریف، انواع، اهداف و کاربردها، شرایط کاربرد، اجزای اصلی، فرایند، مزایا و محدودیت ها و پیشنهاداتی برای بکار گیری بهتر روش، شرح می دهد.

تاریخچه دلفی
روش دلفی، از جمله روش‌های ذهنی ـ شهودی# حوزه‌ی آینده‌نگاری به شمار می‌آید. موسسه رند این روش را در دهه‌ی ۱۹۵۰ در سانتامونیکا (ایالت کالیفرنیا) و در جریان پژوهش در عملیات توسعه داد. نام این روش برگرفته از معبد اساطیری یونان است. وودنبرگ# (۱۹۹۱) یادآور می‌شود که نام «دلفی» را نخستین بار یک استادیار فلسفه در دانشگاه یوسی‌ال‌ای به نام کاپلان# به کار برد. کاپلان این عبارت را در جریان فعالیتی پژوهشی با همکاری موسسه رند در زمینه‌ی کاربرد پیش‌بینی‌های کارشناسی در تصمیم‌گیری رایج ساخت. کاپلان و همکاران (۱۹۵۰) با اشاره به «اصل پیش‌گویی مکاشفه‌آمیز» این رویکرد را گونه‌ای از پیش‌بینی غیر سفطه‌آمیز# می‌نامند و آن را گزاره‌ای می‌دانند که «درستی» یا «نادرستی» آن روشن نیست. بر این منوال، «دلفی» در روش آیند‌ه‌نگاری مدرن چیزی فراتر از یک نام است.

شکل‌گیری پرستشگاه دلفی [در اساطیر یونان باستان] و پیش‌گویی‌های مکاشفه‌آمیز آن ریشه در زمان‌هایی دورتر از تاریخ مکتوب دارد. باستان‌شناسان و تاریخ‌نگاران به ما کمک کرده‌اند تا اطلاعات گسترده‌ای در زمینه‌ی کارکردها و سودمندی پیش‌گویی‌ها به دست آوریم. یونانی‌ها و ملت‌های دیگر طی هزار سال از تاریخ ثبت شده (خواه به عنوان افراد عادی و گاه به عنوان سفیران رسمی) برای رایزنی با پیتیا#، ایزد بانوی مستقر در پرستشگاه دلفی، به این مکان می‌آمدند. مردم سخنان این ایزد بانو را بازتاب قوانین الهی می‌دانستند. نقش پیتیا، بیان مقصود الهی در چارچوب‌هایی هنجاری برای شکل بخشیدن به رویدادهای آینده بود؛ او در سخنان و پیش‌گویی‌های خود، اراده‌ی خدایان را به شیوه‌ای ساده بیان می‌کرد و رویدادهای آینده را نوید می‌داد. بدون تردید، مشاوره‌ها در پرستشگاه دلفی رنگ و بویی دینی داشت و تنها بر گمانه‌زنی‌های ادراکی درباره‌ی آینده و یا تلاش برای دستیابی عملی به راه‌های میانبر کامیابی استوار نبود.

🎓 @stphd
─┅─═ঊঈ 📚📚 ঊঈ═─┅─
#منابع_آمار_تحلیل_آماری

👨‍🏫🔻👨‍🏫تکنیک دلفی

#قسمت_دوم

درخت تبارشناسی دلفی
همان‌گونه که یادآوری شد، تلاش آغازین در این عرصه پس از سال ۱۹۴۸ در موسسه رند انجام گرفت. در آن زمان بود که یافته‌های به دست آمده از پیمایش‌های کلان دلفی در حوزه‌ی غیرنظامی انتشار یافت (گوردون#/هلمر#، ۱۹۶۴). مدت کوتاهی پس از آن، ژاپنی‌ها در کاربست و گسترش این حوزه پیشرو شدند. ژاپن برنامه‌ی توسعه‌ی علم و فناوری خود را پس از کشورهای غربی آغاز کرد، اما توانست در این زمینه به موفقیت‌های گسترده‌ای دست یابد. عوامل فراوانی کامیابی ژاپن در این عرصه را رقم زدند که یکی از این عوامل، انجام شمار زیادی از برنامه‌های آینده‌نگاری در واپسین سال‌های دهه‌ی ۱۹۶۰ بود. ژاپنی‌ها برای اجرای برنامه‌های آینده‌نگاری خود از روش دلفی بهره گرفتند و به همین دلیل «آژانس علم و فناوری» ژاپن در سال ۱۹۶۹ پژوهش گسترده‌ای را در زمینه‌ی آینده‌ی علم و فناوری آغاز کرد. اگر چه نخستین مطالعات دلفی ژاپن به درستی نتوانست از نخستین شوک نفتی خبر دهد، حال‌‌ آن که این مطالعات درست پیش از شکل‌گیری این بحران انجام گرفته بود و دستاوردهای آن انتشار یافته بود، اما با این حال، ژاپنی‌ها این مطالعات را هر پنج سال یک بار تکرار کردند. ژاپنی‌ها در سال ۱۹۹۷، ششمین مطالعه‌ی دلفی خود را به انجام رساندند و یافته‌های هفتمین دور از این مطالعه را در سال ۲۰۰۱ منتشر ساختند و اینک سرگرم انجام هشتمین مطالعه دلفی خود هستند.

آلمانی‌ها نیز شروع به فعالیت های آینده پژوهانه کردند؛ آن‌ها در این مسیر از آثار ایروین# و مارتین# (۱۹۸۴) و نیز تجربیات ژاپنی‌ها بهره گرفتند و در چارچوب نخستین برنامه‌ی دلفی خود، با پنجمین دلفی ژاپن همکاری کردند.  فرانسه نیز همان رویکرد آلمان را پیشه کرد. در هیچ یک از این کشورها کاربست فن دلفی به تنهایی سودمند تلقی نشد. در هلند کسی به سراغ روش دلفی نرفت، اما در وجود آلمان دو رویکرد موازی در آینده‌نگاری گزارش شده است: برخی روش دلفی را به کار می‌بستند و شمار دیگری نیز این روش را به کار نبردند. همین حالت در فرانسه نیز حاکم بود. در فرانسه پیمایش دلفی و رویکرد فناوری‌های کلیدی# به شکل همپا از سوی وزارت‌خانه‌ها و نهادهای گوناگون که گاه رقیب یکدیگر نیز بودند، دنبال می‌شد. هم‌چنین در چارچوب همکاری میان نهادها و سازمان‌های ژاپنی‌ و آلمانی‌، روش‌شناسی مشترکی توسعه یافت که از آن با نام «دلفی کوچک»# یاد می‌شود.

🎓 @stphd
─┅─═ঊঈ 📚📚 ঊঈ═─┅─
#منابع_آمار_تحلیل_آماری