ما آدم‌های بدی نبودیم...
این مادیات و اقتضائات و مناسبات زیستن بود که ما را از هم جدا کرد و میان دل‌های ما دیوار کشید. ما مهربانی می‌کردیم و اخلاق و انصاف را اولویت قرار می‌دادیم اما جهان طبق اصول دیگری پیش می‌رفت و در انتهای تمام راه‌ها، ما را از بنا را بر مهر ورزی گذاشتن پشیمان می‌کرد و از یک‌جایی به بعد ما مجبور شدیم محتاطانه‌تر پیش برویم و در هر ماجرا، بیش از هرچیزی، نفع و صلاح خودمان را در نظر بگیریم تا کمتر زمین بخوریم و کمتر برنجیم و مجبور شدیم برای ساختن جهان خودمان، صرف‌نظر کنیم از جهان‌ دیگران و خیلی چیزها که دل می‌خواست و منطق مخالفت می‌کرد.
ما آدم‌های بدی نبودیم، فقط از یک‌جایی به بعد فهمیدیم مهربانی کردن و بنا را بر مهرورزی‌های افراطی گذاشتن به صلاحمان نبود و جهان برای ادامه به چیزهای دیگری نیاز داشت.
پخته‌تر که شدیم و قد و قامت ادراکمان که بلندتر شد، هرم نیازها را نگاه کردیم و فهمیدیم وقتی جای اساسی‌ترین نیازها خالی‌ست، نمی‌توان به نیازهای مراحل بعدتر فکر کرد و نمی‌توان با هزاران مشکل و فقدان دست و پنجه نرم کرد و همچنان مهربان بود و دوام آورد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

گفت چی دلت می‌خواد؟
گفتم از این لیوان دوجداره‌ها می‌گردم پیدا نمی‌کنم
دیشب پستچی اینو آورد، با شکلات‌های داخلش
دلبر که جان فرسود از او...

اشتباه کردم، باید می‌گفتم یه ون‌کمپر لوکس با تجهیزات داخلش رو هرچه می‌گردم پیدا نمی‌کنم بعد پستچی می‌آورد دم در D:

جز نیاز به تنها بودن، میلی ندارم...
- رولان بارت

دیر می‌فهمم که کسی دارد با من بد رفتاری می‌کند...
همیشه جا می‌خورم!
انگار "شر" برایم غیر واقعی‌ست...

کد مرسولات کتاب📚

‏داستایفسکی میگه : « زنی که کتاب می‌خواند، به آسانی عاشق نمی‌شود؛ او تنها به دنبال همتای معنوی‌ای است که با جزئیات کوچکش تشابه داشته باشد.»

نوشته بود:
متاسفانه دوست گرامی! در افسردگی و گرفتاری و غم به سر می‌برم! هم پیامتان را دیدم و هم تماستان را! حالم که خوب شد، خودم تماس می‌گیرم...
نمی‌دانم چرا، ولی خیلی خوب توانستم بفهمم در چه شرایطی به سر می‌برد و خیلی خوب درک کردم که چه می‌گفت...

از نهال نو رسیده نتوان ساخت عصا
تکیه باید به کسی کرد که دوران دیده...

الان یاد تمام اون‌هایی افتادم که موقع کادو دادن به بقیه، به چشای مظلومِ کادو نگرفته‌ی من نگاه کردن و گفتن تو کادوت جداست و هیچ‌وقتم بهم ندادن... حلالتون نمی‌کنم🚶‍♀

امشب تو به من فکر کن، من خوابم میاد.

امیدوارم وقتی از خانه بیرون رفتی، کسی را داشته باشی که چشم انتظار برگشتنت باشد، این خیلی مهم است. خیلی مهم است که فکر نکنی در جهان به این بزرگی، تک و تنها رها شده‌ای و از میان این‌همه آدم، حتی یک نفر هم نیست که دلش برای تو تنگ بشود و نگران تو باشد و تو را به اسم کوچکت صدا بزند...
آدم بدونِ اهمیت داشتن برای کسی، چه فرقی با گیاه دارد؟! فقط رشد می‌کند و قد می‌کشد و بار می‌دهد و پژمرده می‌شود و تمام! مگر می‌شود کسی را دوست نداشت و توسط کسی دوست داشته‌نشد و زنده ماند و دوام آورد؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

اگر می‌تونستی اینو بفهمی که؛ آدما می‌تونن آنلاین باشن، می‌تونن بیدار باشن، می‌تونن کاری نداشته باشن و در عین‌حال نخوان با شما وقت بگذرونن و نخوان کسی رو ملاقات کنن و ترجیحشون این باشه که بشینن یه گوشه و فکر کنن یا فیلم ببینن و جواب هیچ تماس و پیغامی رو هم ندن؛ اون‌وقت معاشرت با تو دلپذیرترین اتفاق ممکن برای هرکسی بود.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

قدرت، ثروت و شهرت، آدم‌ها را خودخواه و بی‌رحم می‌کند! باور کنید همین است، بسته به اصالت و درایت آدم‌ها، کم و زیاد دارد، ولی همین است‌. تو وقتی یکی از این سه امتیاز یا همه‌ی آن‌ها به دهانت مزه کرد، وقتی با زحمت و رنج بسیار و به هرقیمتی پله ساختی و بالا رفتی، بی‌رحم می‌شوی و بعد از آن تمام حواست به این است که زمین نخوری و حاضری هر کاری بکنی و از روی هر کسی رد بشوی تا همان بالا بمانی... آدمی که آن بالا را دیده، تصور به پایین برگشتن برایش از مرگ هم سهمگین‌تر است، پس لاجرم، اولویت را بر حفظ و بقای آن گذاشته و قبل از هرچیزی، به دوام آن فکر می‌کند...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

که حیف است هیتلرها و فرعون‌ها و صدام‌ها و ستمگرها و ستمگرها و ستمگرها به مرگ طبیعی بمیرند! اگر قرار بود آتش هم به مثابه‌ی آب، فروخورده شود، اگر قرار بود مقصد گنداب هم به مثابه‌ی رودخانه، دریا باشد، اگر قرار بود آن‌که خوشه‌های خشم و نفرین و عزا کاشته، خیر و عاقبت بخیری درو کند، سنگ روی سنگ جهان بند نمی‌شد!
محال است حتی اگر به یک نفر سیلی ناحق بزنی و جهان دست قدرتمندتری نفرستد و به تو طعم سیلیِ زده‌‌ات را نچشاند! هرچه نقاب بزنی و هرچه کثافت‌های وجودت را زیر نقاب پنهان کنی، آخر از جایی می‌ریزد بیرون و یقه‌ات را با بیشترین شدت ممکن می‌گیرد! روزگار ناشنواست، به وانمودها و حرف‌های ما کار ندارد، فقط می‌بیند و نگاه می‌کند و با هرکس درست همانگونه که با جهان و آدم‌ها رفتار کرده، رفتار می‌کند.
و در نهایت امر، همان دستی که شیشه را شکسته، زخمی خواهد شد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

عمیق ترین توصیفی که میتونم راجع بهش داشته باشم اینه که:
"نبودنش سخت است
اما بودنش هم دیگر به من احساس خوشبختی نمیدهد."
‌-آبی فیروزه ای