پسر همان انسان است که از آغاز از پدر (خدا) رنجی که بر او روا ساخته میپرسد، آیا او پدر را شناخته است؟ چه این فیلم را دوست داشته و چه نداشته باشیم جسارت مالیک را باید در پرداخت این تم ستود.
گامنهادن در جهانی اینچنینی و ساختن تصاویری ۱۳۸ دقیقهای از موضوع هستی و انسان علاوه بر ذوق بصری نگاه فلسفی خاصی را میطلبد که تسلط بر ادبیات و الهیات مسیحی از پیشزمینههای آن است. مسلماً نگاه مالیک ملهم از اثر مشهور مارتین هایدگر / هستی و زمان از یک طرف و فرم اجرای بدیعش در استفاده از تصاویر مستند از طبیعت انسانی و جغرافیایی در خلق این اثر موثر بوده است.
پدر سختگیر است و مهربان، مادر اما دست نیافتنی است پسر تا زمان بلوغش همچنان جستجوگر و فقط این تکه خاطره هاست که همچون طبقههای پی در پی آسانسور آسمانخراش از ذهن پسر می گذرد. از اینرو می توان درخت زندگی ترنس مالیک را وامدار آینه آندرهی تارکوفسکی دانست چرا که فیلم تکههایی است آنات زود گذر و لحظههایی غبطه برانگیز که در آن خشم پدر و بوی مادر و نگاه برادر، (در الهیات مسیحی پدر و سه برادر نشانههایی از «تربیعی مردانه» هستند)، فقدان، انزجار، نفرت و اعتماد، غم از دستدادن کودک به تصویر کشیده می شود.
گناه نخستین و تطهیر و از همه مهمتر دوراهی انتخاب انسان بین گرایش به فطرت (Nature) و مرحمت (Grace) گویی ترنس مالیک را در مقام راهبی مسیحی قرار میدهد که با بیان ویژگیهای فیض الهی و طبیعت انسان ما را به گزینش یکی از این دو رهنمون می کند و در نهایت این فیض و رحمت است که پیروز است، آنجا که مادر میگوید: «راهبه به ما یاد داد که کسی نیست که به فیض الهی ایمان داشته باشد و به سرانجام بدی رسیده باشد.»
✍ #مهدی_جمشیدی
@filmsandfeelings
🎬 درخت زندگی ٢٠١١
Join 👉 @honar7modiran
>>Click here to continue<<