[البقرة: 30]. «آیا در زمین کسی را به وجود میآوری که فساد میکند و تباهی راه میاندازد و خونها خواهد ریخت و حال آن که ما (پیوسته) به حمد و تسبیح تو مشغولیم». اما اکنون برای فرزندان آدم شهادت میدهند که خدا را تسبیح میگویند و او را به بزرگی یاد میکنند، در حالی که او را ندیدهاند و از طرف دیگر نی
روهای شهوانی، آنها (انسانها) را به سوی انحراف سوق میدهد اما آنها (فرشتهها) این نیروها و موانع را ندارند، پس جوابهایی که میدهند اعتراف به برتری بنی آدم نسبت به خود آنهاست.
«هُمُ الجُلَسَاءُ، لاَ يَشْقَى بِهِمْ جَلِيسُهُمْ» اشاره به این نکته دارد که خداوند کسی را که در چنین مجلسی (مجل ذکر خدا) بنشیند، اگرچه نیاز دیگری هم داشته باشد (با هدفی غیر از ذکر خدا در آن مجلس آمده باشد) خواهد بخشید؛ زیرا حضور در مجلس ذکر خدا، دلهای مرده را زنده میکند، پس قلب چنین کسی نیز زنده خواهد شد، اگرچه هدف از حضورش چیز دیگری غیر از ذکر خدا باشد و فضل و کرم خدا بسی بزرگ است و این اعلام فضیلت مجالس ذکر خدا و اهمیت حضور در چنین مجالسی است.
ذکر خدا تمامی عبادات را در بر میگیرد. مجالس تدریس علم و قرائت قرآن و تهلیل و تسبیح، همه مجالس نور و هدایت هستند و همه باعث احیای دلهای مرده میشوند – والله أعلم. [شرح قسطلانی بر صحیح بخاری].حسبی ربی
🕋🕋فقط بگو الله🕋🕋
@faghadkhada
>>Click here to continue<<