‏یکی و پیدا کنید که اهلِ‌تون باشه
اهلِ حالِ غمگینِ دلتون
اهلِ حرف‌های هنوز نگفته‌‌ی
روی لب‌هاتون
اهلِ اشک‌های نریخته‌ی
توی چشم‌هاتون
اهلِ دیوانه بازی‌ها
و عاشقی کردن باهاتون باشه
حال بد و خوبتون رو
با جان و دلش خریدار باشه
بدونه وقتی ناراحتین
چطور دوستتون داشته باشه
و شما رو تو دایره‌ی توجه هاتش بزاره
کسی که شوق و ذوق تون رو داشته باشه
یکی که وقتی بهتون نگاه میکنه
دلتون غنج بره از این همه
علاقه ای که تو نگاهشه
یکی که مثلِ یک صفحه‌ی شطرنج
به خوبی بلدتون باشه
یکی و پیدا کنید که
اهلِ حال و هوای ابری و
گرفته‌ی دلتون باشه
اهلِ دوست داشتنتون
اهلِ حالِ عجیب غریبه
بهم ریختتون باشه
تو هر لباس و هر شکل و قیافه ای
که باشید وقتی به سمتش پرواز میکنید
بال و پرتون رو نچینه
هیچوقت ذره‌ای حتی توی دلتون
به دوست داشتنش شک نکنید
و پیش خودتون نگید:
الان دوستم داره یا نداره ؟!
یکی که تا دنیا دنیاست بخوادتون
و حریفِ دل و قلبتون
که پر شده از عطر و هوایِ اون باشه

🌱

تنها کلیدی است که درهای بهشت را باز می کند. یه تکه بهشت هست
در هر لبخند ، در هر کلام مهربانی ، در محبتی که می دهی یه تکه بهشت هست
در هر دل♥️

دکلمه


اگر عاشق کسی دیگر شوم،
دیگر همانند گذشته دلتنگ ات نمی شوم .
حتی دیگر گاه به گاه گریه هم نمی کنم .
در تمام جملاتی که نام تو در آنها جاری ست ، چشمانم پُر نمی شود .
تقویم روزهای نیامدنت را هم دور انداخته ام .
کمی خسته ام ، کمی شکسته .
کمی هم نبودنت مرا تیره کرده است .
اینکه چطور دوباره خوب خواهم شد را هنوز یاد نگرفته ام .
تنها “خوبم” هایی روی زبانم چسبانده ام .
مضطربم .
فراموش کردن تو علی رغم اینکه میلیونها بار به حافظه ام سر می زنم 
و نمی توانم چهره ات را به خاطر بیاورم ، من را می ترساند .
دیگر آمدنت را انتظار نمی کشم .
حتی دیگر از خواسته ام برای آمدنت گذشته ام .
اینکه از حال و روزت باخبر باشم ، دیگر برایم مهم نیست .
بعضی وقتها به یادت می افتم ،
با خود می گویم : به من چه ؟
درد من برای من کافی ست ....
آیا به نبودنت عادت کرده ام ؟
از خیال بودنت گذشته ام ؟
مضطربم .
یا اگر عاشق کسی دیگر شوم ؟
باور کن آن روز تا عمر دارم تو را نخواهم بخشید .. .

دکلمه


وقتی رفت بزن زیر گریه
به هفته ، یه ماه ، یه سال
همچین که خالی شدی یه شب یه جایی
یه زمین خوش آب و هوا گیر بیار
و یه چاله عمیق بکن
و خاطرات رو بریز داخلش و روش خاک بریز.
یه شاخه گل بذار سر قبرش.
و سالها بعد وقتی هیچ حسی بهش نداری
از کنارت که رد شد
به خودت میگی اون غریبه ی آشنا
چقدر شبیه خاطرات گذشته ی منو او بود
و همه میدونیم که این میشه سخت ترین مرگ.
آدما خیلی دیر میرسن.
خیلی دیر محبت میکنن دیر میفهمن
و خیلی دیر پشیمون میشن دقیقا بین همین
دیر امدنا و فهمیدنا فاصله ها از چشمت میوفتن و بعدش هیچوقت دیگه بهشون هیج حسی پیدا نمیکنیم.
همیشه بیادمون باشه.
هیچکس جز خودمون هوای خودمون رو نداره
همیشه ماها سخت ترین ضربه ها رو از کسایی میخوریم که انتظار نمیرفت
همونایی که دوسشون داریم.
همونایی که فکر می‌کردیم میتونیم بهشون تکیه کنیم
رفیق باید خودمون پشتِ خودمون باشبم.
احساسی تصمیم نگیریم ماها همه عقل داریم اگه احساسی بریم جلو نابود میشیم.
وگرنه باید درون جهنمی که خودمون ساختیم همینجوری بسوزیم و بسازیم.
و اینم میشه مرگ احساس
یا همون مرگ تدریجی کم کم میمیریم
وقتی تو یه رابطه اونقدر آسیب میبینی
اون موقع خودت با دستای خودت مجبوری رها کنی
رها کنی تمام گذشته رو تمام اون رابطه رو.
تمام روزهای خوب و بد زندگی رو
قطعا به صلاحتِ هست که رها کنی
و مطمئن باش اولش سخته.
چون هی میاد تو ذهنت وهروز جنگ ذهنی داری
اونم از شخصی که ضربه خوردی.
ولی کم کم وقتی ببینی آزار و اذیتا تموم شدہ
و داری نفس میکشی
خودت ازانتخابت خیلی خوشحالتر میشی.
‏بعضیا میان تو زندگیت همه چی رو خوب میکنن
بعد یهو میرن و تو رو با دنیایی که هیچوقت مثل روز اولش نمیشه تنها میزارن
دنیایی که هر چی نگاه کنی همش تاریکی
و تاریکی و سکوته.
پس همیشه خودت باش و تو انتخابت دقت کن.
وگرنه اون موقع فقط میتونی جسممو سرپا
نگهداری ولی از درون مردی.
و وقتی که نگاه کنی هنوزم میبینی
جای خالیش یه گودال عمیق و تاریکه
که هروز و هر شب وجودت رو درون اون
گودل میبینی.
ولی تو دیگه نمیتونی برگردی
تو حق نداری در خونه ای که زدی
تمومِ شیشه هاشو شکستی رو بزنی.
بعد دلسرد میشی ،
نه به خاطر رفتن اون شخص نه.
بلکه به خاطر جشنی که از بابت امدنش درون قلبت برگزار کرده بودی.
دیگه دلسرده لحظه به لحظه‌های اون هستیم.
ماها اگـه بـه ‌آدمای زندگیمون همون‌ قدری
اهمیت بدیدم که بهمون اهمیت  میدن
هیچ‌ وقت ازشون نـاراحت  نمیشیم.
باید به هر کسی به اندازه لیاقتش بها بدیم
دیگه اونوقت نیاز نیست.
چاله بکنی خاطرات رو دفن کنی تمام اون
خاطراتی که زمانی زندگیت بودن
همیشه سعی کنیم انتخاب دقیق داشته باشیم
چه رفیق باشه ، چه یه همدم
یا اون کسی که قراره سالها کنار هم زندگی کنیم

♥️

هنگامی که دو روح
که مدتی مدید
در میان جماعت به دنبال هم بوده‌اند،
سرانجام به هم می‌رسند
پیوندی پر شور و ناب هم‌چون سرشت خودشان بر روی زمین شکل می‌گیرد و تا ابد در آسمان ادامه پیدا می‌کند
این پیوند ، همان عشق است،
عشق راستین ...
مذهبی که معشوق را به مقام خدایی می‌رساند
معشوقی که سرچشمه‌ی حیات‌اش از خود گذشتگی و اشتیاق است
و نزد او بزرگ‌ترین از‌خود گذشتگی، شیرین‌ترین لذت است
این همان عشقی است ...
که تو !
در من زنده می‌کنی♥️

دکلمه


قلمو به دست گرفتم که نقاشی بکشم تو از خیالم گذشتی  تورا مثل یک خورشید کشیدم         در خیالم  می دویدی من به دنبالت  بودم که ناگهان  شکل تورا مثل یک اهو من  کشیدم       قلم به دست گرفتم که از تو بنویسم به عشقت در قلم در این جوانیم من به رنج درد  پیری شکستم       فردا های بدون تکرار تو را من در غریبانگی غربتم  در یک غروب تلخ به رنگ خاکستری کشیدم       هوای بارانی بهاری را به رنج انتطارم چون از اشکهایم را در  سرنوشتم من چنین تلخ چشیدم         روزها بدون تو را ای یار محبوبم  در تقویم فقط با زجر خط کشیدم     هر روز ش را بی نهایت پر درد و بدون درمان کشیدم          گفتی می روم اما من سالها به انتظار امدنت ماندم که چون  پیری خود را در جوانیم چنین خسته دیدم         نوشته بودم من عزیزم  مثل  یک ماهی  که  عاشق  دریا است چنین دوستت دارم     گفتم   قلم مرا بنگر که چون سازی خوش نوا برای عشق به  تو  چنین پر مهر باز می  نوازم  و جمله هایم را در این فصل خزان زندگیم  به تو  می گوییم مثل  یک نسیم دل نواز از بهاری با عشق پروانه ای به دور گلی در بر تو چنین به زیبایی عاشقانه هایم را  می رقصانم       خیالم سالهاست  چون کوچه ای تاریک و بن بست است  اما صدای تو  باز از دور مثل یک  نور  چنین  روح نواز بر خیالم می آید   و اشکهایم برای تو جوهر نگارش  احساس عشق  شده است  گویی هرچه می نویسم زمان و زبان قاصر از احساسم شده اند وشرمنده گفتن و نوشتند شده اند    همه گفتند تو سالهاست که  رفته ای و دیگر بر نمی گردی  اما من همچنان باتو در خلوتم باز چنین قدم میزنم     فرداهای من پر از تکرارهای تو شده اند      هیچ موسیقی زیباتر از صدای تو دیگر برای من  در این جهان وجود ندارد        هرشب عزیزم  بخواب تو را دعوت میکنم اما تو در بهشت با فرشتگان هم کلام شده ای  ونمی دانی که من درسکوت یک بغض تلخ پر از اشکم که  تو را باز چنین به زیبای خاطرههایم می نویسم   و هربار در پایان نوشته هایم می گوییم عشق من پرواز  اسمانیت  مبار ک باشد ........

کوچ کردم که دلم را به کسی نسپارم
حس خوبیست که من ، این همه بی آزارم
خوش ندارم به کسی ، قولی و قلبی بدهم
که به یک حادثه روزی ، دل از او بردارم
این دلیلیست که در این سفر تنهایی
از مسیری که به عشقی برسد، بیزارم...

«کاش من با تو نسبتی داشتم
آنقدر نزدیک که همه مرا با نام تو می‌شناختند.»

♥️

🌱
در کسوت عشق و تردید
در مصرع وفا و تزویر
ضمانتی‌ نیست
برای اشتیاق مداوم
برای سکوت مطلق
یا برای ثنای بی کلام
اما تو چهره را
در روح القدس تنیدی
و با روح اهورایی‌ات
در التهابِ دوست داشتن‌ها
دل‌ها خریدی
اما حاجت روا نشده را
در برزخ بی کلامی
نشانی از خوشنامی‌ست
اگر که خاطری آشفته
عاشقانه های درون را بنوازد
و با هر نتی
افقی از دلبرانگی ها را
در دل پر عطش بسازد

.
تو اگه رنگ بودی میشدی آبی آسمون و دریا
اگه میوه بودی میشدی توت فرنگی
اگه حیوون بودی میشدی پیشی
اگه خوراکی بودی میشدی شیرکاکائو
اگه خواننده بودی میشدی ارتا وانتونز
اگه غذا بودی میشدی پیتزا
اگه فصل بودی میشدی بهار
اگه کشور بودی میشدی فرانسه
تو از همه چیز بهترینشی.💋♥️

‌‌‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

تو واسم مثل یه مخدر میمونی
واسه‌ی همینه که همیشه بهت برمیگردم
مخصوصا وقتی روز خسته کننده‌ای داشتم
و از آدم‌ها خسته‌م میام پیشت تا بتونم
واسه لحظاتی از این دنیا فرار کنم
و توی آغوشت گم شم؛🫂

🌱

من از پیر شدن می‌ترسم،
از ازدواج می‌ترسم.
مرا از تدارک سه وعده غذا در روز
معاف کن،
مرا رها کن
از قفس بی‌رحم زندگیِ
روتین و تکراری.
می‌خواهم آزاد باشم،
می‌خواهم بیاندیشم،
می‌خواهم به همه چیز واقف باشم.
فکر می‌کنم دوست دارم خودم را
"دختری که دوست داشت خدا باشد"
بنامم.

🌱

جنگ پایان خواهد یافت
و رهبران با هم گرم خواهند گرفت

و باقى می‌ماند آن مادر پیرى که چشم به راه فرزند شهیدش است و آن دختر جوانى که منتظر معشوق خویش است و فرزندانى که به انتظار پدر قهرمان‌شان نشسته‌اند نمی‌دانم چه کسى وطن را فروخت اما دیدم چه کسى بهاى آن را پرداخت...