دوست ندارم فکر کنم زندگی اینه. دوست ندارم فکر کنم من از قلم افتادم

آدم‌های توی خواب را
از آدم‌های خانه
از آدم‌های خیابان بیشتر دوست دارم

تو را که از رویاها می‌کشم بیرون
از " تو" بیشتر دوست دارم

مهدی قلایی

هیچ صدایی تلفیقش اونقدر با واقعیت جور درنمیاد جز صدای خودِ آدم با خودش. صدایی که حتی حین منگانه نگاه کردن به دنیا تو سرش می‌چرخه و میگه پیدا کن خودتو.. باید بشنوی که داره آواز می‌خونه

من فهمیدم چی خیلی خوشه بهم! دورکاری ای که دو ماه طول کشیده

تموم شد. برگشتم باز...

فکرش را بکن چقدر معرکه خواهد بود که دیگر چیزی برایش مهم نباشد. فکرش را بکن چقدر معرکه خواهد بود که دیگر نگران نباشد که تلاش نکند یا ناکام نشود

ساعت‌ها، مایکل کانینگهام

حالا تمامِ سال‌های زنده بودنم را می‌توانستم در بیداری و بدون شتاب بمیرم

سهم آدم از یه ماجراهایی زیاده.. خاطره‌ها اون چیزایی هستن که هیچوقت نمیفهمی از تکرار کردن فراموش میشن یا از سکوت و هیچی نگفتن

بیا این آهنگ را بگیر و هزار تا خورشید بُدو...

^_^

می‌ترسم از عدمِ اطمینان بودن...
حسرت میخورم که آتش نیستم

بهروز صفدری

مرا باقی‌ست خیالش..

نمیشه هم عزیز از دست بدی، هم گلوله بخوری..

به لیوان‌های مونده روی میز نگاه می‌کنه و بعد به ساعت.. اولین کادوی تولدش رو گرفته و فکر می‌کنه برای امسال، امشب رو خوشحال‌ترینه

دو هفته‌ست که میام دو تا آهنگ رو بذارم اینجا و برم. دو هفته‌ست هرروز پشت میز و موقعِ کار پلی میشن و دستم نمیره براشون بنویسم... ازت ممنونم که جرأت می‌کنی :)

بخواب بچه. چون تو از این دل نازکاش نیستی و اون که داره تیر می‌کشه و دردش از گوشه‌ی چشمت میفته پایین، فقط یه درد عین دردِ معده‌ست و یه چیز دیگه خوبش می‌کنه. بخواب، چون تو صدای رها شده‌ات تأخیر داره و بلد نیستی غصه‌هاتو عین واگیر پرت کنی تو صورتِ کسی. بخواب چون شده حتما. با یه نورِ خیلی کمتر، روی کتاب و قصه‌هاش، شونه‌ی رفیق، بغل کوله پشتیت روی صندلی آخرِ اتوبوس. یه وقتی، نزدیکِ غروبی، تو آخرین پیچ از خیابونِ شبی، یه نفسِ خیلی کوتاه تا مرگ خوابیدی و دوباره به صبحِ فردات جواب دادی.. بخواب. چون ترس‌های خیلی بدتر از اینم دیدی

"نیشتمان" به کردی یعنی وطن
یعنی جایِ نشستن، آن جا که نفس می‌گیری و هوا می‌بلعی و حالت جا می‌آید 
دل آدم نمی‌گیرد اگر که جایی نباشد که هوا بیاید و نفس بیاید و غم، برود

تو خوبِ منی زیباجون

نور بمون. نه بخاطر خودت، که برای این تاریکی..
بخاطر زیباییت که از هر طرف محاصره‌اش کرده