گاه از غم او دست ز جان می‌شوئی
گه قصهٔ آ، به درد دل می‌گوئی

سرگشته چرا گرد جهان می‌پوئی
کو از تو برون نیست کرا می‌جویی

#مولانا
- دیوان شمس
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۹۱۱

گر داد کنی درخور خود داد کنی
بیچاره کسی را که تواش یاد کنی

گفتی تو که بسیار بیادت کردم
من میدانم که چون مرا یاد کنی

#مولانا
- دیوان شمس
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۹۱۷

گر صید خدا شوی ز غم رسته شوی
ور در صفت خویش روی بسته شوی

میدان که وجود تو حجاب ره تست
با خود منشین که هر زمان خسته شوی

#مولانا
- دیوان شمس
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۹۲۰

می خور که به زیرِ گِل بسی خواهی خفت،
بی مونس و بی رفیق و بی همدم و جفت؛

زنهار به کس مگو تو این رازِ نهفت:
هر لاله که پَژْمُرد، نخواهد بِشْکفت.

#خیام
- رباعی ۴۷

ای جان جهان جز تو کسی کیست بگو
بی‌جان و جهان هیچ کسی زیست بگو

من بد کنم و تو بد مکافات دهی
پس فرق میان من و تو چیست بگو

#مولانا
- دیوان شمس
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۵۴۳

گر هیچ نشانه نیست اندر وادی
بسیار امیدهاست در نومیدی

ای دل مبر امید که در روضهٔ جان
خرما دهی، ار نیز درخت بیدی

#مولانا
- دیوان شمس
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۹۳۱

گر من مستم ز روی بدکرداری
ای خواجه برو تو عاقل و هشیاری

تو غره به طاعتی و طاعت داری
این آن سر پل نیست که می‌پنداری

#مولانا
- دیوان شمس
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۹۲۷

گفتم صنمی شدی که جان را وطنی
گفتا که حدیث جان مکن گر ز منی

گفتم که به تیغ حجتم چند زنی
گفتا که هنوز عاشق خویشتنی

#مولانا
- دیوان شمس
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۹۳۶

می‌فرماید خدا که ای هرجائی
از عام ببر که خاص آن مائی

با ما خو کن که عاقبت آن دلدار
پیشت آید شبانگه تنهائی

#مولانا
- دیوان شمس
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۹۷۰

در عشق اگر جان بدهی، جان آنست
ای بی سر و سامان، سر و سامان آنست

گر در ره او دل تو دارد دردی
آن درد نگهدار که درمان آنست

#رضی_الدین_آرتیمانی
- رباعیات
- رباعی شماره ۱۹

فروغ فرخزاد به پرویز شاپور

«من بدون‌ تو حتی یک لحظه هم نمی‌توانم زندگی کنم. من حالا تو را بیش از همه دوست دارم و احساس می‌کنم که به جز تو هیچ‌کس دیگر را نمیتوانم دوست داشته باشم.»

فروغ فرخزاد به پرویز شاپور

«پرویز محبوبم
من صبر میکنم،به امید آینده‌ای که خوشبختی و سعادت ما را در بردارد. درست است که من رنج می‌برم ولی در بهای این رنج بردن یک عمر در کنار تو خوشبخت زندگی خواهم کرد.»

اولین تپش های عاشقانه قلبم

در کوی خرابات بسی کوشیدیم
تا جمله شراب میکده نوشیدیم

تا رهبر رندان جهانی باشیم
رندانه قبای عاشقی پوشیدیم

#شاه_نعمت_الله_ولی
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۹۴

فروغ فرخزاد به پرویز شاپور

«‏... و به علاوه اگر من شما را از دست داده‌ام، شما هم در عوض دلی را از دست داده‌اید که تپش‌های عاشقانه آن را در هیچ جای دیگر نخواهید یافت.»
‌
اولین تپش های عاشقانه قلبم

فروغ فرخزاد به ابراهیم گلستان

«خوشحالم که موهایم سفید شده و پیشانیم خط افتاده و میان ابروهایم دوتا چین بزرگ در پوستم نشسته است.خوشحالم که دیگر خیالباف و رؤیایی نیستم، دیگر نزدیک است که سی و دو سالم بشود. هرچند که سی و دو ساله شدن یعنی سی و دو سال از سهم زندگی را پشت سرگذاشتن و به پایان رساندن.اما در عوض خودم را پیدا کرده ام.»

احمد شاملو به آیدا

«آن‌قدر دوستت دارم که گاهی از وحشت به لرزه می‌افتم. زندگیِ من دیگر چیزی به جز تو نیست. خودِ من هم دیگر چیزی به جز خود تو نیستم. چهره‌ات تمام زندگی مرا در آینه‌ی واقعیت منعکس می‌کند و این واقعیت آن قدر عظیم است که به افسانه می‌ماند. تو را دوست دارم؛ و این دوست داشتن حقیقتی است که مرا به زندگی دلبسته می‌کند.

همه‌ی شادی‌هایم در یک لبخند تو خلاصه می‌شود؛ و کافی است که تو قیافه ناشادی بگیری تا من همه‌ی شادی‌ها و خوشبختی‌های دنیا را در خطوط درهم فشرده‌ی آن - چهره‌ای که خدا می‌داند چقدر دوستش می‌دارم - گم کنم.»

مثل خون در رگ های من

فروغ فرخزاد به پرویز شاپور

«پرویز، دلم می‌خواهد همیشه به من بگویی فروغم یا فروغِ من. چون این کلمه به من قوّت قلب و اطمینان می‌دهد. و من در هر بار که آن را بشنوم به یاد می‌آورم که مالِ تو هستم. مال تو که اینقدر دوستت دارم. برای کسی که دوست می‌دارد و با تمام قلب هم دوست می‌دارد بزرگترین مصیبت‌ها این است که او را از دیدنِ محبوبش منع کنند.»

اولین تپش های عاشقانه قلبم

یا رب چو بر آرندهٔ حاجات تویی
هم قاضی کافهٔ مهمات تویی

من سّر دل خویش چه گویم با تو
چون عالم سر و الخفیات تویی

#باباافضل_كاشانى
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۹۱

فروغ فرخزاد به پرویز شاپور‌

«فکر این‌که به زودی به آرزوهای بزرگ خودم خواهم رسید، فکر این‌که در کنار تو زندگی خواهم کرد، فکر این که با تو و به کمک تو نقشه‌هایی را که برای زندگیمان کشیده‌ام اجرا می‌کنیم، خود به تنهایی برای من شیرین و مسرت بخش است. پرویز! اما تو خیلی کمتر از من در این باره فکر می‌کنی و یقین دارم آن قدر که من تو را دوست دارم تو مرا دوست نداری»

اولین تپش های عاشقانه قلبم